κακοθάνατος: Difference between revisions
Ἀνὴρ δίκαιός ἐστιν οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, ἀλλ' ὅστις ἀδικεῖν δυνάμενος μὴ βούλεται → Non iustus omnis abstinens iniuriae est, sed qui nocere quum potest, tunc abstinet → Gerecht ist nicht schon der Mann, der kein Unrecht tut, sondern wer Unrecht tuen könnte, doch nicht will
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (Α [[κακοθάνατος]], -ον)<br />αυτός που πεθαίνει με βασανιστικό, με [[κακό]] θάνατο<br /><b>νεοελλ.</b><br />(ως [[κατάρα]]) που [[είθε]] να έχει [[κακό]] θάνατο («είδες τον κακοθάνατο τί έκανε στον [[πατέρα]] του;»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κακ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[θάνατος]] (<span style="color: red;"><</span> [[θάνατος]]), [[πρβλ]]. | |mltxt=-η, -ο (Α [[κακοθάνατος]], -ον)<br />αυτός που πεθαίνει με βασανιστικό, με [[κακό]] θάνατο<br /><b>νεοελλ.</b><br />(ως [[κατάρα]]) που [[είθε]] να έχει [[κακό]] θάνατο («είδες τον κακοθάνατο τί έκανε στον [[πατέρα]] του;»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κακ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[θάνατος]] (<span style="color: red;"><</span> [[θάνατος]]), [[πρβλ]]. [[ετοιμοθάνατος]], [[ισοθάνατος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κακοθάνᾰτος:''' причиняющий трагическую смерть ([[Ἑλένη]] Plut.). | |elrutext='''κακοθάνᾰτος:''' причиняющий трагическую смерть ([[Ἑλένη]] Plut.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 07:35, 24 August 2021
English (LSJ)
[θᾰ], ον, A dying miserably, Plu.2.22c (as expl. of ῥιγεδανός), cf. Vett.Val. 128.19, Sch.E.Hipp.1143.
German (Pape)
[Seite 1300] schlimm, unglücklich sterbend; schlimmen Tod bringend, wie nach Plut. de aud. poet. 5 ῥιγεδανὴ Ἑλένη von Einigen als κακοθάνατος erklärt wurde.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκοθάνᾰτος: -ον, ἀποθνήσκων κακῶς ἢ ἀθλίως, Πλούτ. 2. 22C.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui meurt misérablement.
Étymologie: κακός, θάνατος.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α κακοθάνατος, -ον)
αυτός που πεθαίνει με βασανιστικό, με κακό θάνατο
νεοελλ.
(ως κατάρα) που είθε να έχει κακό θάνατο («είδες τον κακοθάνατο τί έκανε στον πατέρα του;»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -θάνατος (< θάνατος), πρβλ. ετοιμοθάνατος, ισοθάνατος.
Russian (Dvoretsky)
κακοθάνᾰτος: причиняющий трагическую смерть (Ἑλένη Plut.).
