ἄρτυσις: Difference between revisions
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἄρτυσις:''' εως ἡ<br /><b class="num">1)</b> приготовление (ὄψων Plut.);<br /><b class="num">2)</b> pl. способы приготовления (κατὰ τὰς ἀρτύσεις [[ποικιλίας]] Diod.);<br /><b class="num">3)</b> [[изготовление]], [[плавка]] ([[μίξις]] καὶ ἄ., sc. χαλκοῦ Plut.). | |elrutext='''ἄρτυσις:''' εως ἡ<br /><b class="num">1)</b> [[приготовление]] (ὄψων Plut.);<br /><b class="num">2)</b> pl. способы приготовления (κατὰ τὰς ἀρτύσεις [[ποικιλίας]] Diod.);<br /><b class="num">3)</b> [[изготовление]], [[плавка]] ([[μίξις]] καὶ ἄ., sc. χαλκοῦ Plut.). | ||
}} | }} |
Revision as of 13:40, 19 August 2022
English (LSJ)
εως, ἡ, (ἀρτύω) A dressing, seasoning, Ph.Bel.86.32, D.S.2.59, Plu.2.99c, Gal.6.478; mixing of metals in smelting, Plu.2.395c.
German (Pape)
[Seite 363] ἡ, das Zubereiten, Würzen der Speisen, ὄψων Plut. fort. p. 309; auch der Metalle, pyth. or. 2.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 assaisonnement;
2 mélange de métaux en fusion.
Étymologie: ἀρτύω.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
1 condimentación en cocina οὐδὲν ἀρτύσεως οὐδ' ἁλὸς προσδεόμενα de carnes en conserva y salazón Ph.Mech.86.32, cf. D.S.2.59, περὶ ἄρτυσιν ὄψων ἣν μαγειρικὴν ὀνομάζομεν Plu.2.99d, cf. 993c, ζωμοῦ condimentación del caldo Plu.2.137a, βολβῶν Ath.368c, de uso restringido en dietas, Gal.6.478, Orib.4.9.3, 5, de vinos medicinales Gp.7.13, 8.1.1, en los sacrificios τῶν ἱερείων Harmod.1.
2 en metalurgia aleación, fundición μίξις καὶ ἄ. Plu.2.395c, ἀναβρασσομένη ἄ. Sm.Ib.41.23.
Greek Monolingual
ἄρτυσις, η (Α) αρτύω
1. το να καρυκεύει κανείς τα φαγητά
2. η ανάμιξη μετάλλων στο χωνευτήρι.
Russian (Dvoretsky)
ἄρτυσις: εως ἡ
1) приготовление (ὄψων Plut.);
2) pl. способы приготовления (κατὰ τὰς ἀρτύσεις ποικιλίας Diod.);
3) изготовление, плавка (μίξις καὶ ἄ., sc. χαλκοῦ Plut.).