μονόπελμος: Difference between revisions
From LSJ
Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "qu’u" to "qu'u") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui n’a | |btext=ος, ον :<br />qui n’a qu'une semelle.<br />'''Étymologie:''' [[μόνος]], [[πέλμα]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 17:15, 5 September 2022
English (LSJ)
ον, with a single sole, AP6.294 (Phan.), Edict.Diocl.9.16. πεπλος, ον, with but one robe, i.e. wearing the tunic only (v. ἄπεπλος), like a Dorian maiden, E.Hec.933 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 204] einsöhlig, B. A. 425; συγχίς, Phani. 2 (VI, 294).
Greek (Liddell-Scott)
μονόπελμος: -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον πέλμα, Ἀνθ. Π. 6. 294.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui n’a qu'une semelle.
Étymologie: μόνος, πέλμα.
Greek Monolingual
μονόπελμος, -ον (Α)
(για υποδήματα) αυτός που έχει ένα μόνο πέλμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -πελμος (< πέλμα), πρβλ. βαθύ-πελμος].
Greek Monotonic
μονόπελμος: -ον (πέλμα), αυτός που έχει ένα μόνο πέλμα (σόλα), σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
μονόπελμος: с одной (ординарной) подошвой (συγχίς Anth.).
