ἐχέκολλος: Difference between revisions
ἐν πίθῳ ἡ κεραμεία γιγνομένη → trying to run before you can walk, the potter's art starting on a big jar
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1124.png Seite 1124]] Leim haltend, zusammenleimend; [[πηλός]] Plut. sol. an. 10; a. Sp.; τὸ ἐχέκολλον, der Leim, Plut. frat. amor. 7. – Adv., Diosc. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1124.png Seite 1124]] Leim haltend, zusammenleimend; [[πηλός]] Plut. sol. an. 10; a. Sp.; τὸ ἐχέκολλον, der Leim, Plut. frat. amor. 7. – Adv., Diosc. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui colle, gluant ; τὸ ἐχέκολλον glu.<br />'''Étymologie:''' [[ἔχω]], [[κόλλα]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐχέκολλος''': -ον, [[πλήρης]] κόλλης, [[ῥητινώδης]], Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· [[ἐλάτη]] Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5.6, 2· πηλοῦ ἐχεκόλλου Πλούτ. 2. 966D· τὸ ἐχέκολλον, ἡ [[κόλλα]], [[αὐτόθι]] 735Ε. -Ἐπιρρ. -λως, Διοσκ. 5. 172. | |lstext='''ἐχέκολλος''': -ον, [[πλήρης]] κόλλης, [[ῥητινώδης]], Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· [[ἐλάτη]] Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5.6, 2· πηλοῦ ἐχεκόλλου Πλούτ. 2. 966D· τὸ ἐχέκολλον, ἡ [[κόλλα]], [[αὐτόθι]] 735Ε. -Ἐπιρρ. -λως, Διοσκ. 5. 172. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 15:50, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, glutinous, sticky, Hp.Art.33 (Comp.); πηλός Plu.2.966d; τὸ ἐχέκολλον ib.735f; ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη takes glue best, Thphr.HP5.6.2. Adv. -λως Dsc.5.153.
German (Pape)
[Seite 1124] Leim haltend, zusammenleimend; πηλός Plut. sol. an. 10; a. Sp.; τὸ ἐχέκολλον, der Leim, Plut. frat. amor. 7. – Adv., Diosc.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui colle, gluant ; τὸ ἐχέκολλον glu.
Étymologie: ἔχω, κόλλα.
Greek (Liddell-Scott)
ἐχέκολλος: -ον, πλήρης κόλλης, ῥητινώδης, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· ἐλάτη Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5.6, 2· πηλοῦ ἐχεκόλλου Πλούτ. 2. 966D· τὸ ἐχέκολλον, ἡ κόλλα, αὐτόθι 735Ε. -Ἐπιρρ. -λως, Διοσκ. 5. 172.
Greek Monolingual
ἐχέκολλος, -ον (Α)
1. γεμάτος κόλλα, κολλώδης, ρητινώδης («ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη», Θεόφρ.)
2. το ουδ. ως ουσ. τo ἐχέκολλον
η κόλλα.
επίρρ...
ἐχεκόλλως (Α)
κολλητά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εχε- (< έχω I) + κόλλα.
