ἀνεπιχείρητος: Difference between revisions
ἡ γὰρ σιωπὴ μαρτυρεῖ τὸ μὴ θέλειν → silence is evidence of unwillingness (Menander)
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0225.png Seite 225]] nicht anzugreifen, nicht zu überwältigen, Plut. Cleom. 3; adv. Stoic. 31. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0225.png Seite 225]] nicht anzugreifen, nicht zu überwältigen, Plut. Cleom. 3; adv. Stoic. 31. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non entrepris;<br /><b>2</b> inattaquable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ἐπιχειρέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνεπιχείρητος''': -ον, [[ἀπρόσβλητος]], [[ἀπροσμάχητος]], Πλουτ. Κλεομ. 3. 2) ὁ μὴ ἐπιχειρηθείς, ὁ αὐτ. 2. 1075Δ. - «ἀνεπιχείρητοι, ἀνεπιβούλευτοι» Ἡσύχ. | |lstext='''ἀνεπιχείρητος''': -ον, [[ἀπρόσβλητος]], [[ἀπροσμάχητος]], Πλουτ. Κλεομ. 3. 2) ὁ μὴ ἐπιχειρηθείς, ὁ αὐτ. 2. 1075Δ. - «ἀνεπιχείρητοι, ἀνεπιβούλευτοι» Ἡσύχ. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:20, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, A unassailable, Plu.Caes.25; = ἀνεπιβούλευτος, Hsch. 2 unattempted, Plu.2.1075d.
Spanish (DGE)
-ον
1 que no ha sido intentado τῶν ἀτοπωτάτων οὐδέν ninguna de las cosas más insólitas Plu.2.1075d
•inalterado, intacto φυλαχθῆναι τὰ ἐψηφισμένα ... ἀνεπιχείρητα IGR 4.661.17 (Acmonia I d.C.)
•no expuesto a ataques Hsch.
2 imposible ἐδόκουν ἀνεπιχείρητα Καίσαρι τὰ τῶν ἀφισταμένων ποιεῖν (estas cosas) parecían hacer imposible a César oponerse a los planes de los rebeldes Plu.Caes.25.
German (Pape)
[Seite 225] nicht anzugreifen, nicht zu überwältigen, Plut. Cleom. 3; adv. Stoic. 31.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non entrepris;
2 inattaquable.
Étymologie: ἀ, ἐπιχειρέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπιχείρητος: -ον, ἀπρόσβλητος, ἀπροσμάχητος, Πλουτ. Κλεομ. 3. 2) ὁ μὴ ἐπιχειρηθείς, ὁ αὐτ. 2. 1075Δ. - «ἀνεπιχείρητοι, ἀνεπιβούλευτοι» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
ἀνεπιχείρητος, -ον (AM)
μσν.
εκείνος τον οποίο δεν μπορεί να επιχειρήσει κάποιος, ακατόρθωτος
αρχ.
1. εκείνος που δεν έχει επιχειρηθεί
2. απρόσβλητος, ακαταμάχητος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεπιχείρητος:
1) неприступный, неодолимый (τινι Plut.);
2) не предпринятый, не начатый (ἄρρητος καὶ ἀ. Plut.).
