ἕλκωμα: Difference between revisions

From LSJ

Λυπεῖ με δοῦλος δεσπότου μεῖζον φρονῶν → Servus molestu'st supra herum sese efferens → Ein Ärgernis: ein Sklave stolzer als sein Herr

Menander, Monostichoi, 323
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (LSJ1 replacement)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=elkoma
|Transliteration C=elkoma
|Beta Code=e(/lkwma
|Beta Code=e(/lkwma
|Definition=ατος, τό, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[sore]], [[ulcer]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Epid.</span>3.7</span>, <span class="bibl"><span class="title">POxy.</span>1088.2</span>,<span class="bibl">9</span> (i A.D.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[part wounded]], <span class="bibl">Thphr. <span class="title">HP</span>9.2.1</span>.</span>
|Definition=-ατος, τό,<br><span class="bld">A</span> [[sore]], [[ulcer]], Hp.''Epid.''3.7, ''[[Oxyrhynchus Papyri|POxy.]]''1088.2,9 (i A.D.).<br><span class="bld">II</span> [[part wounded]], [[Theophrastus]] ''HP''9.2.1.
}}
}}
{{DGE
{{DGE

Revision as of 10:58, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἕλκωμα Medium diacritics: ἕλκωμα Low diacritics: έλκωμα Capitals: ΕΛΚΩΜΑ
Transliteration A: hélkōma Transliteration B: helkōma Transliteration C: elkoma Beta Code: e(/lkwma

English (LSJ)

-ατος, τό,
A sore, ulcer, Hp.Epid.3.7, POxy.1088.2,9 (i A.D.).
II part wounded, Theophrastus HP9.2.1.

Spanish (DGE)

-ματος, τό
1 medic. herida, llaga, úlcera ῥεύματα περὶ αἰδοῖα πολλά, ἑλκώματα, φύματα ἔξωθεν Hp.Epid.3.7, τὸ μήλινον κολλ(ύριον) πρὸς ῥεῦμα καὶ ἑλκώματα Medic.Fr.Pap. en POxy.1088.2, cf. 9, Hippiatr.Cant.8.20.
2 bot. incisión en un árbol συρρεῖ γὰρ εἰς τὸ ἕ. τοῦτο πλείων ἡ ὑγρότης Thphr.HP 9.2.1.

German (Pape)

[Seite 800] τό, das Geschwür, Hippocr. u. A.

Greek (Liddell-Scott)

ἕλκωμα: τό, (ἑλκύω) πληγή, ἕλκος, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Γ΄, 1085. ΙΙ. τὸ ἀφελκωθὲν μέρος τοῦ στελέχους πεύκης ἢ ἐλάτης πρὸς συναγωγὴν ῥητίνης, Θεοφρ. π. τὰ Φυτ. Ἱστ. 9. 2, 1.

Greek Monolingual

το (AM ἕλκωμα)
νεοελλ.
τραύμα που έγινε έλκος
αρχ.-μσν.
1. πληγή
2. τμήμα του κορμού δέντρου χαραγμένο για συγκέντρωση ρητίνης.