εὐκατάφορος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />très porté à, enclin à, [[πρός]] et l'acc..<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[καταφέρω]]. | |btext=ος, ον :<br />très porté à, enclin à, [[πρός]] et l'acc..<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[καταφέρω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐκατάφορος:''' [[наклонный]], [[склонный]] (πρός τι Arst., Plut., Diod.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐκατάφορος]], -ον (ΑΜ)<br />αυτός που έχει [[κλίση]], [[τάση]] [[προς]] [[κάτι]], ο [[επιρρεπής]] («εὐκατάφοροί ἐσμεν μᾶλλον πρὸς ἀκολασίαν», <b>Αριστοτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[κατά]]-<i>φορος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>κατα</i>-[[φέρω]])]. | |mltxt=[[εὐκατάφορος]], -ον (ΑΜ)<br />αυτός που έχει [[κλίση]], [[τάση]] [[προς]] [[κάτι]], ο [[επιρρεπής]] («εὐκατάφοροί ἐσμεν μᾶλλον πρὸς ἀκολασίαν», <b>Αριστοτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[κατά]]-<i>φορος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>κατα</i>-[[φέρω]])]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:18, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, prone towards, πρός τι Arist.EN1109a15, Plu.2.503c.
German (Pape)
[Seite 1074] leicht sich herunterbewegend, leicht in Etwas verfallend, bes. in einen Fehler, übh. wozu geneigt, πρὸς ἀκολασίαν Arist. Eth. 2, 8, Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
très porté à, enclin à, πρός et l'acc..
Étymologie: εὖ, καταφέρω.
Russian (Dvoretsky)
εὐκατάφορος: наклонный, склонный (πρός τι Arst., Plut., Diod.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐκατάφορος: -ον, ἔχων κλίσιν πρός τι, Λατ. Proclivis, πρός τι Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 2. 8, 8.
Greek Monolingual
εὐκατάφορος, -ον (ΑΜ)
αυτός που έχει κλίση, τάση προς κάτι, ο επιρρεπής («εὐκατάφοροί ἐσμεν μᾶλλον πρὸς ἀκολασίαν», Αριστοτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κατά-φορος (< κατα-φέρω)].
