Δύσπαρις: Difference between revisions
μὴ τὴν ὄψιν καλλωπίζου, ἀλλ' ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν ἴσθι καλός → Don't beautify your face, but be beautiful in your habits (Thales, in Diog. Laertius 1.37)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ιδος<br /><i>voc.</i> ι;<br />malheureux <i>ou</i> funeste Pâris.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[Πάρις]]. | |btext=ιδος<br /><i>voc.</i> ι;<br />malheureux <i>ou</i> funeste Pâris.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[Πάρις]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''Δύσπᾰρις:''' ιδος ὁ разнесчастный Парис Hom. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''Δύσπαρις:''' -ιδος, ὁ, ο Πάρης που προκαλεί [[δυστυχία]], που προξενεί συμφορές, [[δεινά]], σε Ομήρ. Ιλ.· πρβλ. [[Δυσελένα]]. | |lsmtext='''Δύσπαρις:''' -ιδος, ὁ, ο Πάρης που προκαλεί [[δυστυχία]], που προξενεί συμφορές, [[δεινά]], σε Ομήρ. Ιλ.· πρβλ. [[Δυσελένα]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=Δύσ-παρις, ιδος<br />[[unhappy]] [[Paris]], ill-starred [[Paris]], Il.; cf. [[Δυσελένα]]. | |mdlsjtxt=Δύσ-παρις, ιδος<br />[[unhappy]] [[Paris]], ill-starred [[Paris]], Il.; cf. [[Δυσελένα]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:21, 3 October 2022
English (LSJ)
ιδος, ὁ, unhappy Paris, Paris of ill omen, Il.3.39, 13.769, Luc.DMort.19.1.
Spanish (DGE)
(Δύσπᾰρις) ὁ
• Morfología: [voc. -ι Il.3.39, 13.769, Luc.DMort.27.1; ac. -ιν Aristid.Or.3.463]
Paris maldito, funesto Paris apelativo del héroe troyano Δύσπαρι ... γυναιμανές Il.ll.cc., Δ. Αἰνόπαρις κακὸν Ἑλλάδι βωτιανείρᾳ Alcm.77, cf. Luc.l.c., Aristid.Or.3.463.
German (Pape)
[Seite 686] ιδος, Unglücks-Paris, Homer zweimal, Iliad. 3, 39. 13, 769 Δύσπαρι, εἶδος ἄριστε, γυναιμανές, ἠπεροπευτά, Apoll. Lex. Hom. p. 60, 31 Δύσπαρι· δυσώνυμε, κακῶς παρωνομασμένε. Vgl. Κακοΐλιος und Ἄιρος. – Alcman bei Scholl. Iliad. 3, 39 u. bei Eustath. p. 379, 38 (Bergk P. L. G. ed. 2 p. 642 frgm. 31) Δύσπαρις, αἰνόπαρις, κακὸν Ἑλλάδι βωτιανείρῃ. – Luc. Mort. D. 19.
French (Bailly abrégé)
ιδος
voc. ι;
malheureux ou funeste Pâris.
Étymologie: δυσ-, Πάρις.
Russian (Dvoretsky)
Δύσπᾰρις: ιδος ὁ разнесчастный Парис Hom.
Greek (Liddell-Scott)
Δύσπαρις: -ιδος, ὁ, Κακόπαρις, κακῶν πρόξενος, Ἰλ. Γ. 39. Ν. 769· πρβλ. Αἰνόπαρις, Δυσελένη.
Greek Monolingual
Δύσπαρις (-ιδος), ο (Α)
ο Πάρις που προκάλεσε συμφορές.
Greek Monotonic
Δύσπαρις: -ιδος, ὁ, ο Πάρης που προκαλεί δυστυχία, που προξενεί συμφορές, δεινά, σε Ομήρ. Ιλ.· πρβλ. Δυσελένα.
Middle Liddell
Δύσ-παρις, ιδος
unhappy Paris, ill-starred Paris, Il.; cf. Δυσελένα.
