γενέτωρ: Difference between revisions
ξένῳ δὲ σιγᾶν κρεῖττον ἢ κεκραγέναι → it's better for a stranger to keep silence than to shout (Menander)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ορος (ὁ) :<br /><b>1</b> père;<br /><b>2</b> aïeul, ancêtre.<br />'''Étymologie:''' cf. <i>lat.</i> genitor. | |btext=ορος (ὁ) :<br /><b>1</b> père;<br /><b>2</b> aïeul, ancêtre.<br />'''Étymologie:''' cf. <i>lat.</i> genitor. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[γενέτωρ]] -ορος, ὁ [~ [[γίγνομαι]] verwekker, (voor)vader; overdr.. [[μέγας]] [[πόντος]] [[γενέτωρ]] νεφέων ἀνέμων τε de grote zee is de verwekker van wolken en winden Xenoph. B 30.5. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''γενέτωρ:''' ορος adj. m произведший на свет, породивший ([[πατήρ]] Eur.).<br />ορος ὁ<br /><b class="num">1)</b> [[родитель]], [[отец]] Eur., Arst., Plut.;<br /><b class="num">2)</b> [[пращур]], [[предок]] Her. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''γενέτωρ:''' -ορος, ὁ = [[γενέτης]], σε Ηρόδ., Ευρ. | |lsmtext='''γενέτωρ:''' -ορος, ὁ = [[γενέτης]], σε Ηρόδ., Ευρ. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:15, 3 October 2022
English (LSJ)
ορος, ὁ, = father, progenitor, γενέτης, πόντος γ. νεφέων ἀνέμων τε Xenoph. 30.5, cf. Hdt.8.137; γ. πατήρ E.Ion136 (lyr.), cf. IG5(1).540 (Lacon.), 14.1565, Arist.Mu.397b21, 399a31; Ἀπόλλων ὁ γ. Id.Fr.489; Ἁδριανῷ γενέτορι IGRom.4.562 (Aezani).
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
1 père;
2 aïeul, ancêtre.
Étymologie: cf. lat. genitor.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γενέτωρ -ορος, ὁ [~ γίγνομαι verwekker, (voor)vader; overdr.. μέγας πόντος γενέτωρ νεφέων ἀνέμων τε de grote zee is de verwekker van wolken en winden Xenoph. B 30.5.
Russian (Dvoretsky)
γενέτωρ: ορος adj. m произведший на свет, породивший (πατήρ Eur.).
ορος ὁ
1) родитель, отец Eur., Arst., Plut.;
2) пращур, предок Her.
Greek (Liddell-Scott)
γενέτωρ: -ορος, ὁ, = γενέτης, Ἡρόδ. 8. 137, Εὐρ. Ἴωνι 136, Συλλ. Ἐπιγρ. 1408, 6224, Ἀριστ. π. Κόσμ. 6, 4 και 22· Ἀπόλλων ὁ γ. ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 447· Ἀδριανῷ γενέτορι Συλλ. Ἐπιγρ. 3841. (Πρὸς τὰ γενέτωρ, γενέτειρα, πρβλ. τὰ Λατ. genitor, genitrix, Σανσκρ. ganit âr, ganitî).
Greek Monolingual
γενέτωρ (-ορος), ο (AM)
1. γεννήτωρ, πρόγονος
2. (για τους θεούς) ο προστάτης του γένους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γενέ-τωρ
από τη δισύλλαβη μορφή γενε- (< γεν∂-) της ρίζας γεν- του γίγνομαι].
Greek Monotonic
γενέτωρ: -ορος, ὁ = γενέτης, σε Ηρόδ., Ευρ.
