καυτήρ: Difference between revisions

From LSJ

Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr

Menander, Monostichoi, 228
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ῆρος (ὁ) :<br /><b>I. 1</b> brûleur, celui qui fait brûler;<br /><b>2</b> fer brûlant pour cautériser <i>ou</i> marquer;<br /><b>II.</b> marque de brûlure, cautérisation, cicatrice.<br />'''Étymologie:''' [[καίω]].
|btext=ῆρος (ὁ) :<br /><b>I. 1</b> brûleur, celui qui fait brûler;<br /><b>2</b> fer brûlant pour cautériser <i>ou</i> marquer;<br /><b>II.</b> marque de brûlure, cautérisation, cicatrice.<br />'''Étymologie:''' [[καίω]].
}}
{{elnl
|elnltext=καυτήρ -ῆρος, ὁ [κάω] verbrander. brandmerk.
}}
{{elru
|elrutext='''καυτήρ:''' ῆρος ὁ<br /><b class="num">1)</b> [[сожигатель]] Pind.;<br /><b class="num">2)</b> [[раскаленное железо]] (для прижигания) Luc.
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 30:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''καυτήρ:''' -ῆρος, ὁ ([[καίω]]), αυτός που καίει, σε Πίνδ.
|lsmtext='''καυτήρ:''' -ῆρος, ὁ ([[καίω]]), αυτός που καίει, σε Πίνδ.
}}
{{elnl
|elnltext=καυτήρ -ῆρος, ὁ [κάω] verbrander. brandmerk.
}}
{{elru
|elrutext='''καυτήρ:''' ῆρος ὁ<br /><b class="num">1)</b> [[сожигатель]] Pind.;<br /><b class="num">2)</b> [[раскаленное железо]] (для прижигания) Luc.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[καυτήρ]], ῆρος, [[καίω]]<br />a burner, Pind.
|mdlsjtxt=[[καυτήρ]], ῆρος, [[καίω]]<br />a burner, Pind.
}}
}}

Revision as of 23:20, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: καυτήρ Medium diacritics: καυτήρ Low diacritics: καυτήρ Capitals: ΚΑΥΤΗΡ
Transliteration A: kautḗr Transliteration B: kautēr Transliteration C: kaftir Beta Code: kauth/r

English (LSJ)

ῆρος, ὁ, A burner, ταύρῳ χαλκέῳ, of Phalaris, Pi.P.1.95. II v. καυστήρ. III = καυτήριον ΙΙ, Luc.Pisc.46, Jul.Caes.309c.

German (Pape)

[Seite 1408] ῆρος, ὁ, der Verbrenner; ταύρῳ χαλκέῳ, vom Phalaris, Pind. P. 1, 95; – das Brenneisen, χάλκεος, Hippocr.; zum Brandmarken, Luc. pisc. 46; Plut. – Sp. auch = das Brandmal.

French (Bailly abrégé)

ῆρος (ὁ) :
I. 1 brûleur, celui qui fait brûler;
2 fer brûlant pour cautériser ou marquer;
II. marque de brûlure, cautérisation, cicatrice.
Étymologie: καίω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καυτήρ -ῆρος, ὁ [κάω] verbrander. brandmerk.

Russian (Dvoretsky)

καυτήρ: ῆρος ὁ
1) сожигатель Pind.;
2) раскаленное железо (для прижигания) Luc.

Greek (Liddell-Scott)

καυτήρ: ῆρος, ὁ, ὁ καίων, Πινδ. Π. 1. 185. ΙΙ ὡς τὸ καυτήριον, πεπυρωμένος σίδηρος, δι’ οὖ οἱ ἰατροὶ καυτηριάζουσι τὰ νοσοῦντα μέρη τοῦ σώματος, Ἱππ. 894Α, Γαλην., Γλωσσ.

English (Slater)

καυτήρ that burns τὸν δὲ ταύρῳ χαλκέῳ καυτῆρα νηλέα νόον Φάλαριν (P. 1.95)

Greek Monotonic

καυτήρ: -ῆρος, ὁ (καίω), αυτός που καίει, σε Πίνδ.

Middle Liddell

καυτήρ, ῆρος, καίω
a burner, Pind.