μανδάκης: Difference between revisions
ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον τὸν ποταμόν, ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει → when he has baited a hog's back onto a hook, he throws it into the middle of the river, ... the crocodile lunges toward the voice of a squealing piglet, and having come upon the hogback, swallows it
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (pape replacement) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''μανδάκης''': {mandákēs}<br />'''Grammar''': n..<br />'''Meaning''': [[δεσμὸς χόρτου]], [[Garbe]], [[Bündel]]<br />'''Derivative''': mit μανδάκιον n. (Pap.); μανδακηδόν [[garbenweise]] (''Hippiatr''.).<br />'''Etymology''': Bildung wie [[γαυνάκης]] (s. d.). Nach alter Annahme (Lagarde, Kretschmer Einl. 236, Vendryes BSL 41, 138) als thrakisches LW zu air. ''banda''-''ka''- [[Bande]], [[Fessel]] mit thrak. Übergang von ''b'' zu ''m''. Anders Pisani Acme 1, 292: zu lat. ''manus'' und phryg. δακετ, gr. [[θήκη]]; noch anders ders. RhM 100, 389ff.: aus *''mant''-''akā'' zu nhd. ''Mandel'' [[Garbe]] usw. Vgl. zu [[μάνδρα]].<br />'''Page''' 2,169 | |ftr='''μανδάκης''': {mandákēs}<br />'''Grammar''': n..<br />'''Meaning''': [[δεσμὸς χόρτου]], [[Garbe]], [[Bündel]]<br />'''Derivative''': mit μανδάκιον n. (Pap.); μανδακηδόν [[garbenweise]] (''Hippiatr''.).<br />'''Etymology''': Bildung wie [[γαυνάκης]] (s. d.). Nach alter Annahme (Lagarde, Kretschmer Einl. 236, Vendryes BSL 41, 138) als thrakisches LW zu air. ''banda''-''ka''- [[Bande]], [[Fessel]] mit thrak. Übergang von ''b'' zu ''m''. Anders Pisani Acme 1, 292: zu lat. ''manus'' und phryg. δακετ, gr. [[θήκη]]; noch anders ders. RhM 100, 389ff.: aus *''mant''-''akā'' zu nhd. ''Mandel'' [[Garbe]] usw. Vgl. zu [[μάνδρα]].<br />'''Page''' 2,169 | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ὁ, nach Eust. 818.23 = δεσμὸς χόρτου, [[thrakisch]], <i>[[Garbenband]]</i>, id. 1162.32; τὸν ἵππον καίειν ἐμπλέκοντα μανδάκῃ, <i>[[Hippiatr]]</i>., was auch μανδακηδὸν καίειν heißt, <i>ibd</i>. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:44, 24 November 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, band to tie trusses, e.g. of hay, etc., truss, τήλεως μανδάκαι Sammelb.1959 (Oxyrhynchus, iii A. D.), cf. PFlor.198.6 (iii A. D.), Hippiatr.26:—Adv. μαμμο-ηδόν, in the form of a band, ib.52:—Dim. μαμμό-ιον, τό, bundle, truss, PRyl.236.11 (iii A. D.).
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
gerbe.
Étymologie: DELG emprunt iranien.
Greek (Liddell-Scott)
μανδάκης: -ου, ὁ, δεσμὸς δι’ οὗ δένουσι θημωνιὰς χόρτου, Ἱππιατρ.· Ἐπίρρ. -ηδόν, αὐτόθι.
Greek Monolingual
μανδάκης, ὁ (Α)
1. η ταινία με την οποία έδεναν τις θημωνιές του χόρτου
2. δεμάτι από χόρτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για θρακικό δάνειο από το αρχ. ιραν. banda-ka «δεσμός» (με τροπή του -b- σε -m- στη Θρακική), που εμφανίζει επίθημα -άκης, πρβλ. γαυνάκης, μανιάκης].
Frisk Etymological English
Grammatical information: n..
Meaning: δεσμὸς χόρτου, sheaf, bundle.
Derivatives: μανδάκιον n. (pap.); μανδακηδόν sheafwise (Hippiatr.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Formation like γαυνάκης (s. v.). After an old suggestion (Lagarde, Kretschmer Einl. 236, Vendryes BSL 41, 138) a Thracian LW [loanword] to OIran. banda-ka- band, fetter with Thrac. b > m. Diff. Pisani Acme 1, 292: to Lat. manus and Phryg. δακετ, Gr. θήκ-η; still diff. id. RhM 100, 389ff.: from *mant-akā to NHG Mandel sheaf etc. Cf. on μάνδρα. - Hardly IE (*mh₂n-?), so rather Pre-Greek.
Frisk Etymology German
μανδάκης: {mandákēs}
Grammar: n..
Meaning: δεσμὸς χόρτου, Garbe, Bündel
Derivative: mit μανδάκιον n. (Pap.); μανδακηδόν garbenweise (Hippiatr.).
Etymology: Bildung wie γαυνάκης (s. d.). Nach alter Annahme (Lagarde, Kretschmer Einl. 236, Vendryes BSL 41, 138) als thrakisches LW zu air. banda-ka- Bande, Fessel mit thrak. Übergang von b zu m. Anders Pisani Acme 1, 292: zu lat. manus und phryg. δακετ, gr. θήκη; noch anders ders. RhM 100, 389ff.: aus *mant-akā zu nhd. Mandel Garbe usw. Vgl. zu μάνδρα.
Page 2,169
German (Pape)
ὁ, nach Eust. 818.23 = δεσμὸς χόρτου, thrakisch, Garbenband, id. 1162.32; τὸν ἵππον καίειν ἐμπλέκοντα μανδάκῃ, Hippiatr., was auch μανδακηδὸν καίειν heißt, ibd.
