πρόσορος: Difference between revisions
οὐ γὰρ πράξιν ἀγαθὴν, ἀλλὰ καὶ εὖ ποεῖν αὐτὴν → it does not suffice to do good–one must do it well
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> limitrophe de, τινι;<br /><b>2</b> confiné dans la solitude, solitaire.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ὅρος]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> limitrophe de, τινι;<br /><b>2</b> confiné dans la solitude, solitaire.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ὅρος]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πρόσορος -ον, Ion. πρόσουρος [πρός, ὅρος] grenzend aan, met dat.; subst. τὰ πρόσορα grensgebied. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πρόσορος:''' ион. [[πρόσουρος]] 2<br /><b class="num">1)</b> [[сопредельный]], [[пограничный]] (τῇ Ἀραβίῃ Her.; τὰ πρόσορα [[ὑμῖν]] τῆς Ἀσσυρίας Xen.);<br /><b class="num">2)</b> [[живущий в одиночестве]], [[одинокий]] Soph. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πρόσορος:''' βλ. πρόσ-ουρος. | |lsmtext='''πρόσορος:''' βλ. πρόσ-ουρος. | ||
}} | }} |
Revision as of 11:25, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, Ion. πρόσουρος Hdt. (v. infr.), once in S., Ph.691:— adjoining, bordering on, Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ Hdt.2.18, cf. 3.97, 102; τῇ Ἀραβίῃ, π. ἐούσῃ (sc. τῇ Αἰγύπτῳ) Id.2.12; X. in Att. form, τὰ πρόσορα Cyr.6.1.17, cf. D.C.36.53, Poll.1.177, etc.:—in S. l.c., ἵν' αὐτὸς ἦν πρόσουρος οὐκ ἔχων βάσιν, πρόσουρον shd. be read.
German (Pape)
[Seite 775] ion. πρόσουρος, angränzend, benachbart, τινί, Her. 2, 12. 18. 3, 97. 102. 5, 49; auch Soph. Phil. 686 hat die ion. Form πρόσουρος; Xen. Cyr. 6, 1, 17 u. A.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 limitrophe de, τινι;
2 confiné dans la solitude, solitaire.
Étymologie: πρός, ὅρος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πρόσορος -ον, Ion. πρόσουρος [πρός, ὅρος] grenzend aan, met dat.; subst. τὰ πρόσορα grensgebied.
Russian (Dvoretsky)
πρόσορος: ион. πρόσουρος 2
1) сопредельный, пограничный (τῇ Ἀραβίῃ Her.; τὰ πρόσορα ὑμῖν τῆς Ἀσσυρίας Xen.);
2) живущий в одиночестве, одинокий Soph.
Greek (Liddell-Scott)
πρόσορος: -ον, ἴδε πρόσουρος.
Greek Monolingual
και ιων. τ. πρόσουρος, -ον, Α
αυτός που συνορεύει με κάποιον, όμορος, γειτονικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + -ορος / -ουρος (< ὅρος / οὖρος «όριο, σύνορο»), πρβλ. όμ-ορος].
Greek Monotonic
πρόσορος: βλ. πρόσ-ουρος.