ἐριβρεμέτης: Difference between revisions
Κύριος εἶπεν πρὸς μέ Υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε → the Lord said to me, My son you are; today I have begotten you
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />au bruit retentissant.<br />'''Étymologie:''' ἐρι-, [[βρέμω]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />au bruit retentissant.<br />'''Étymologie:''' ἐρι-, [[βρέμω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐριβρεμέτης:''' ου adj. m<br /><b class="num">1)</b> [[оглушительно грохочущий]], [[гремящий]] ([[Ζεύς]] Hom.; ирон. [[Αἰσχύλος]] Arph.);<br /><b class="num">2)</b> [[издающий громкое рычание]] ([[λέων]] Pind.);<br /><b class="num">3)</b> [[громоподобный]], [[звонкоголосый]] ([[αὐλός]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐριβρεμέτης:''' -ου, ὁ, λέγεται για τον [[Δία]], αυτός που ρίχνει αστραπές, κεραυνούς, σε Ομήρ. Ιλ.· [[αὐλός]], σε Ανθ. | |lsmtext='''ἐριβρεμέτης:''' -ου, ὁ, λέγεται για τον [[Δία]], αυτός που ρίχνει αστραπές, κεραυνούς, σε Ομήρ. Ιλ.· [[αὐλός]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἐρι-]]βρεμέτης, ου,<br />of [[Zeus]], [[loud]]-thundering, Il.: [[loud]]-[[sounding]], [[αὐλός]] Anth. | |mdlsjtxt=[[ἐρι-]]βρεμέτης, ου,<br />of [[Zeus]], [[loud]]-thundering, Il.: [[loud]]-[[sounding]], [[αὐλός]] Anth. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:04, 3 October 2022
English (LSJ)
ου, Ep. εω, ὁ, loud-thundering, Ζεύς Il.13.624; of Aeschylus, Ar.Ra.814(hex.); Διόνυσος D.P.578, etc.; loud-roaring, λέοντες Pi.I.4(3).46; loud-sounding, αὐλός AP6.195 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 1028] ὁ, der laut tosende, donnernde Zeus, Il. 13, 624 u. sp. D.; λέων, laut brüllend, Pind. I. 3, 64; Aeschylus, Ar. Ran. 814; αὐλός, laut schallend, Archi. 4 (VI, 195), u. ä. sp. D.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
au bruit retentissant.
Étymologie: ἐρι-, βρέμω.
Russian (Dvoretsky)
ἐριβρεμέτης: ου adj. m
1) оглушительно грохочущий, гремящий (Ζεύς Hom.; ирон. Αἰσχύλος Arph.);
2) издающий громкое рычание (λέων Pind.);
3) громоподобный, звонкоголосый (αὐλός Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, ἐπὶ τοῦ Διός, ἰσχυρῶς βροντῶν, Ζεὺς Ἰλ. Ν. 624· περὶ τοῦ Αἰσχύλ., ἦ που δεινὸν ἐριβρεμέτας χόλον ἔνδοθεν ἕξει Ἀριστοφ. Βάτρ. 814· Ἰνδοὶ κῶμον ἄγουσιν ἐριβρεμέτῃ Διονύσῳ Δίον. Π. 578, κτλ.· ἰσχυρῶς βρυχώμενος, λέων Πινδ. Ι. 4. 77 (3. 64)· μεγάλως ἠχῶν, αὐλὸς Ἀνθ. Π. 6. 195.
English (Autenrieth)
εω (βρέμω): loudthundering, Il. 13.624†.
Greek Monotonic
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, λέγεται για τον Δία, αυτός που ρίχνει αστραπές, κεραυνούς, σε Ομήρ. Ιλ.· αὐλός, σε Ανθ.
Middle Liddell
ἐρι-βρεμέτης, ου,
of Zeus, loud-thundering, Il.: loud-sounding, αὐλός Anth.