συγκλειστός: Difference between revisions
Τοὺς τῆς φύσεως οὐκ ἔστι λανθάνειν (μανθάνειν) νόμους → Legibus naturae non potest evadier → Naturgesetze keiner insgeheim verletzt
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2") |
m (Text replacement - "<span class="bibl">LXX" to "<span class="bibl">LXX") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sygkleistos | |Transliteration C=sygkleistos | ||
|Beta Code=sugkleisto/s | |Beta Code=sugkleisto/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[shut up]], ζόφῳ Luc.<span class="title">Trag.</span>64. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[with the power of closing]], ὄστρακα <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span> 528b15</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> <b class="b3">ἔργον συγκλειστόν</b>,= [[σύγκλεισμα]], <span class="bibl">LXX <span class="title">3 Ki.</span>7.28</span>.</span> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[shut up]], ζόφῳ Luc.<span class="title">Trag.</span>64. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[with the power of closing]], ὄστρακα <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span> 528b15</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> <b class="b3">ἔργον συγκλειστόν</b>,= [[σύγκλεισμα]], <span class="bibl">[[LXX]] <span class="title">3 Ki.</span>7.28</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:05, 15 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, A shut up, ζόφῳ Luc.Trag.64. 2 with the power of closing, ὄστρακα Arist.HA 528b15. 3 ἔργον συγκλειστόν,= σύγκλεισμα, LXX 3 Ki.7.28.
German (Pape)
[Seite 968] verschlossen, verbunden, LXX.
French (Bailly abrégé)
ός, ός;
enfermé, enveloppé.
Étymologie: συγκλείω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγκλειστός -ή -όν [συγκλείω] opgesloten.
Russian (Dvoretsky)
συγκλειστός: [adj. verb. к συγκλείω
1) закрытый, окутанный (ζόφῳ Luc.);
2) смыкающийся, запирающийся (ὄστρακα Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
συγκλειστός: -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ., κατάκλειστος, συγκεκλεισμένος, ζόφῳ συγκλειστὸς ἡλίου δίχα Λουκ. Τραγῳδοποδάγρα 64. 2) ὁ ἔχων τὴν δύναμιν τοῦ συγκλείεσθαι, ὄστρακα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 4, 11. 3) παρὰ τοῖς Ἑβδ. Γ΄ Βασιλ. Ζ΄, 28) ἔργον συγκλειστὸν = σύγκλεισμα.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α συγκλείω
1. ο κλεισμένος μαζί
2. αυτός που έχει τη δύναμη να περικλείει
3. φρ. «ἔργον συγκλειστόν» — σύγκλεισμα.
