βασκαντικός: Difference between revisions
From LSJ
ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος → where there is no pain, no sorrow, no sighing, but life everlasting
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qui jette un sort, envieux, méchant.<br />'''Étymologie:''' [[βασκαίνω]]. | |btext=ή, όν :<br />[[qui jette un sort]], [[envieux]], [[méchant]].<br />'''Étymologie:''' [[βασκαίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 19:25, 8 January 2023
English (LSJ)
ή, όν, envious, φθονητικὴ καὶ β. ἕξις Plu.2.682d, cf. Phld.Vit.p.42J.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 malicioso τὴν φθονητικὴν καὶ βασκαντικὴν ... ἕξιν Plu.2.682d.
2 subst. ἡ β. la malicia Aristo Phil.14.9.19.
German (Pape)
[Seite 438] Plut. Symp. 5, 7, 5, behexend.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui jette un sort, envieux, méchant.
Étymologie: βασκαίνω.
Russian (Dvoretsky)
βασκαντικός: завистливый, злобный Plut.
Greek (Liddell-Scott)
βασκαντικός: -ή, -όν, ὑβριστικός, φθονερός, φιλοκατήγορος, Πλούτ. 2.682D.
Greek Monolingual
βασκαντικός, -ή, -όν (Α) βασκαίνω
φθονερός, φιλοκατήγορος.