λυσσομανής: Difference between revisions
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
|||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> [[enragé]], [[furieux]];<br /><b>2</b> qui appartient à une personne furieuse.<br />'''Étymologie:''' [[λύσσα]], [[μαίνομαι]]. | |btext=ής, ές :<br /><b>1</b> [[enragé]], [[furieux]];<br /><b>2</b> [[qui appartient à une personne furieuse]].<br />'''Étymologie:''' [[λύσσα]], [[μαίνομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 10:47, 30 November 2022
English (LSJ)
ές, raving mad, AP11.232 (Call. Arg.); πλόκαμοι ib.6.219 (Antip.).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 enragé, furieux;
2 qui appartient à une personne furieuse.
Étymologie: λύσσα, μαίνομαι.
Russian (Dvoretsky)
λυσσομᾰνής:
1 яростный, страшный в своей ярости (κακόν Anth.);
2 развевающийся как у безумного (πλόκαμοι Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
λυσσομᾰνής: -ές, ὁ λυσσηδὸν μαινόμενος, Ἀνθ. Π. 11. 232· πλόκαμοι αὐτόθι 6. 219.
Greek Monolingual
-ές (Α λυσσομανής, -ές)
μανιώδης, λυσσώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λύσσα + -μανής].
Greek Monotonic
λυσσομᾰνής: -ές (μαίνομαι), αυτός που έχει μανιώδη, λυσσώδη ορμή, λυσσασμένος, σε Ανθ.
