ἀφρούρητος: Difference between revisions

From LSJ

τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+)\.<br" to "$1 .<br")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[sans gardien]];<br /><b>2</b> sans garnison.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[φρουρέω]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[sans gardien]];<br /><b>2</b> [[sans garnison]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[φρουρέω]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 10:51, 30 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀφρούρητος Medium diacritics: ἀφρούρητος Low diacritics: αφρούρητος Capitals: ΑΦΡΟΥΡΗΤΟΣ
Transliteration A: aphroúrētos Transliteration B: aphrourētos Transliteration C: afroyritos Beta Code: a)frou/rhtos

English (LSJ)

ον, unguarded, Pl.Lg.760a, Plu.2.34of; ungarrisoned, Plb.4.25.7, al., Plu.Flam.10: metaph., Gal.18(1).321.

Spanish (DGE)

-ον
• Alolema(s): dór. -ρα IAE 25.4 (III a.C.)
carente de protección, desprotegido ἀφρούρητον ... μηδὲν εἰς δύναμιν ἔστω ref. a la ciu., Pl.Lg.760a, cf. Plu.2.340f, χώρα Gal.18(1).321, αὐτόνομοι ὄντες καὶ ἀφρούρατοι IAE l.c.
en sent. militar carente de protección πόλις IIl.45.14 (II a.C.), πόλεις Plb.4.25.7, ἀφιᾶσιν ἀφρουρήτους καὶ ἐλευθέρους (τοὺς Κορινθίους, Φωκείς ...) Plu.Flam.10, πύλαι Longus 3.2.1, νηῦς Longus 2.13.1.

German (Pape)

[Seite 415] unbewacht, Plat. Legg. VI, 760 a; πόλις, ohne Besatzung, Pol. Plut.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 sans gardien;
2 sans garnison.
Étymologie: , φρουρέω.

Russian (Dvoretsky)

ἀφρούρητος:
1 не находящийся под стражей (ἀ. καὶ ἐλεύθερος Plut.);
2 не охраняемый (ἀφρούρητον μηδὲν ἔστω Plat.);
3 не имеющий гарнизона (πόλις Polyb., Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀφρούρητος: -ον, ὁ μὴ φρουρούμενος, στερούμενος φρουρᾶς, Πλάτ. Νόμ. 760Α, Πολύβ. 4. 25, 7.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἀφρούρητος, -ον)
αυτός που δεν φρουρείται ή δεν επιτηρείται.