κυνοκλόπος: Difference between revisions
From LSJ
Κακῷ σὺν ἀνδρὶ μηδ' ὅλως ὁδοιπόρει → Hominem malignum nec viae comitem cape → Nimm einen Schurken nie zum Wegbegleiter dir
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=κυνοκλόπος -ου, ὁ [κύων, κλέπτω] [[hondendief]]. | |elnltext=κυνοκλόπος -ου, ὁ [[[κύων]], [[κλέπτω]]] [[hondendief]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 13:59, 29 November 2022
English (LSJ)
ὁ, dog-stealer, Ar. Ra.605.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
voleur de chien.
Étymologie: κύων, κλέπτω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κυνοκλόπος -ου, ὁ [κύων, κλέπτω] hondendief.
Russian (Dvoretsky)
κῠνοκλόπος: ὁ собакокрад (ирон. эпитет Геракла, вытащившего из Аида на поверхность земли Кербера) Arph.
Greek Monolingual
κυνοκλόπος, -ον (Α)
αυτός που κλέβει σκύλους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο)- + -κλόπος (< κλέπτω), πρβλ. βοοκλόπος, φρενοκλόπος].
Greek Monotonic
κῠνοκλόπος: -ον (κλέπτω), αυτός που κλέβει σκύλους, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κῠνοκλόπος: -ον, ὁ κλέπτων κύνας, Ἀριστοφ. Βάτρ. 605.
Middle Liddell
κῠνο-κλόπος, ον κλέπτω
dog-stealing, Ar.
German (Pape)
Hunde stehlend, Hundedieb; Herakles heißt so Ar. Ran. 604, weil er den Cerberos aus der Unterwelt herausholte.
