κροτησμός: Difference between revisions
Ὁ μὴ γαμῶν ἄνθρωπος οὐκ ἔχει κακά → Multis malis caret ille, qui uxorem haud habet → Der Mann, der ledig bleibt, kennt keinen Leidensdruck
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />bruit de choses qui s'entrechoquent.<br />'''Étymologie:''' [[κροτέω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />[[bruit de choses qui s'entrechoquent]].<br />'''Étymologie:''' [[κροτέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 13:40, 8 January 2023
English (LSJ)
ὁ, = κρότος, [ἀσπὶς] πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσα A.Th.561.
German (Pape)
[Seite 1513] ὁ, = Vorigem; πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσ' ὑπὸ πτόλιν Aesch. Spt. 543, vom Schleudern der Lanzen auf die Schilder, das einen hellen Klang hervorbringt.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
bruit de choses qui s'entrechoquent.
Étymologie: κροτέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κροτησμός -οῦ, ὁ [κροτέω] gebeuk.
Russian (Dvoretsky)
κροτησμός: ὁ удары, стук, лязг Aesch.
Greek Monolingual
κροτησμός, ὁ (Α)
κρότος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κροτώ + επίθημα -ησμός (πρβλ. ορχησμός, χρησμός)].
Greek Monotonic
κροτησμός: ὁ = κρότος, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
κροτησμός: ὁ, = κρότος, εἰκώ... πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσα, ὑφισταμένη πυκνὰ κτυπήματα, ἐπὶ τῶν κτυπημάτων καὶ τοῦ κρότου τῶν ἐπὶ τῆς φερούσης τὴν εἰκόνα ἀσπίδος ῥιπτομένων δοράτων, Αἰσχύλ. Θήβ. 561.
Middle Liddell
κροτησμός, οῦ, [from κροτέω = κρότος, Aesch.]
