θεραπευτός

English (LSJ)

θεραπευτόν,
A that may be fostered or cultivated, Pl.Prt. 325b.
2 curable, Paul.Aeg.4.5.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 qu'on peut cultiver;
2 guérissable.
Étymologie: θεραπεύω.

Russian (Dvoretsky)

θερᾰπευτός:
1 воспитуемый, поддающийся выработке (ἀρετή Plat.);
2 исцелимый (πάθος Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

θερᾰπευτός: -όν, ὃν δύναται νὰ θεραπεύσῃ, νὰ καλλιεργήσῃ τις, διδακτοῦ ὄντος καὶ θεραπευτοῦ (τοῦ πράγματος ὅπερ καλεῖται ἀρετὴ) Πλάτ. Πρωτ. 325B. 2) θεραπεύσιμος, πάθος Ἀριστ. Ι. Ζ. 10. 3, 18.

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM θεραπευτός, -όν) θεραπεύω
αυτός που μπορεί να θεραπευθεί, ο θεραπεύσιμος
αρχ.
αυτός τον οποίο μπορεί κάποιος να καλλιεργήσει («διδακτοῦ δὲ ὄντος καὶ θεραπευτοῦ», Πλάτ.).

Greek Monotonic

θερᾰπευτός: -όν, αυτός που μπορεί κάποιος να περιποιηθεί, να περιθάλψει, σε Πλάτ.

Middle Liddell

θερᾰπευτός, όν
that may be fostered, Plat. [from θερᾰπεύω]