ἀπόκλιτος: Difference between revisions

From LSJ

ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ → but deliver us from evil

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+), ([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2, $3.<br")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=apoklitos
|Transliteration C=apoklitos
|Beta Code=a)po/klitos
|Beta Code=a)po/klitos
|Definition=ον, [[declining]], [[waning]], Plu.2.273e.
|Definition=ἀπόκλιτον, [[declining]], [[waning]], Plu.2.273e.
}}
}}
{{DGE
{{DGE

Latest revision as of 09:41, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀπόκλῐτος Medium diacritics: ἀπόκλιτος Low diacritics: απόκλιτος Capitals: ΑΠΟΚΛΙΤΟΣ
Transliteration A: apóklitos Transliteration B: apoklitos Transliteration C: apoklitos Beta Code: a)po/klitos

English (LSJ)

ἀπόκλιτον, declining, waning, Plu.2.273e.

Spanish (DGE)

-ον que declina, que cae ἡμέραι Plu.2.273d.

German (Pape)

[Seite 307] abwärts geneigt, ὴμέρα, der sich neigende Tag, Plut. qu. Rom. 38.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
incliné, qui est en pente.
Étymologie: ἀποκλίνω.

Russian (Dvoretsky)

ἀπόκλῐτος: склоняющийся к закату (ἡμέρα Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀπόκλῐτος: -ον, ὁ πρὸς τὰ κάτω κλίνων, ὁ πρὸς τὴν δύσιν κλίνων, Πλούτ. 2. 273D.

Greek Monolingual

ἀπόκλιτος, -ον (Α) αποκλίνω
αυτός που κλίνει προς τη δύση.