τρόπος: Difference between revisions
(13_7_2) |
(6_15) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1152.png Seite 1152]] ὁ, eigtl. Wendung, διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι Her. 2, 108; gew. Art u. Weise, Gebrauch, Sitte, Landesart, und vom einzelnen Menschen, Lebens-, Sinn esart, Charakter, eigtl. die ganze Art, wie Einer sich zu wenden od. zu betragen pflegt; Pind. öfter: τὸν [[ἐγκώμιον]] ὀμφὶ τρόπον Ol. 11, 77; τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεται I. 5, 58; νεοσί. γαλον εὑρόντι τρόπον Ol. 3, 4, u. öfter; Her. vom Charakter des seythischen Winters, 4, 28 u. öfter; γυναικὸς ἐν τρόποις, Aesch. Ag. 892; φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπο, Prom. 11. 28; τοὺς φιλάνορας τρόπους, Ag. 830; [[νέας]] βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις, Soph. Ai. 723; τούτου τοῦ τρόπου [[εἰμί]], von diesem Charakter, Ar. Plut. 246; [[ἐπιχώριος]], 47; σκληρὸς τοὺς τρόπους, Pax 350; ἀμνοὶ τοὺς τρόπους, 901; ὑπηρετεῖν τοῖς τρόποις τινός, Ran. 1428; [[οἶσθα]] γάρ που τὸν ἄνδρα καὶ τὸν τρόπον [[αὐτοῦ]], Plat. Phaed. 59 a; ὅσοι ἂν τοὺς παῖδας θρέψωνται ἐν τοῖς σφετέροις τρόποις καὶ νόμοις, Rep. VII, 541 a; βλέπων εἰς ἤθη τε καὶ τρόπους, Legg. XI, 924 d, u. öfter. Gew. im plur. in der Bdtg Charakter, s. Krüger Xen. An. 1, 9, 22; ἡ [[ἀκακία]] τοῦ τρόπο, Dem. 59, 83; δι' ἀπληστίαν τρόπων, 24, 173; οἱ νόμοι οἱ τρόποι τῆς πόλεως, ib. 210; παρὰ τὸν ἄλλον τρόπον, gegen meinen sonstigen Charakter, Antipho 3 β 1. – Uebh. Art und Weise; τρόπῳ τοιῷδε, auf solche Weise, Her. 3, 68; οὐδενὶ τρόπῳ, auf keine Weise, 4, 111; ὅτῳ τρόπῳ, Aesch. Prom. 87; παντὶ τρόπῳ, auf alle Weise, Spt. 283; Soph. O. R. 10 u. oft, wie Folgde; Plat. Conv. 176 b; – τὸν αὐτὸν τρόπον, auf dieselbe Weise, Aesch. Spt. 628 Ch. 272; [[τίνα]] τρόπον; auf welche Weise? Dem. 1, 2; πάντα τρόπον, auf alle Weise, Her. 1, 189. 199 u. Folgde, wie Plat. Prot. 322 c; τοῦτον τὸν τρόπον, Conv. 199 a; – κατὰ τρόπον, nach rechter Art, methodisch, Pol. 3, 7, 6 u. a. Sp.; – auch τρόπον τινά, Plut. Lys. 13, gewissermaßen, wie Alexis bei Stob. fl. 115, 7. – In der Musik = Tonart, Λυδίῳ ἐν τρόπῳ, Pind. Ol. 14, 17; ähnl. φιμοὶ δὲ συρίζουσι βάρβαρον τρόπον, Aesch. Spt. 445; μουσικῆς τρόποι, Plat. Rep. IV, 424 c. – In der Rhetorik der umgewandte, uneigentliche, figürliche Ausdruck. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1152.png Seite 1152]] ὁ, eigtl. Wendung, διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι Her. 2, 108; gew. Art u. Weise, Gebrauch, Sitte, Landesart, und vom einzelnen Menschen, Lebens-, Sinn esart, Charakter, eigtl. die ganze Art, wie Einer sich zu wenden od. zu betragen pflegt; Pind. öfter: τὸν [[ἐγκώμιον]] ὀμφὶ τρόπον Ol. 11, 77; τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεται I. 5, 58; νεοσί. γαλον εὑρόντι τρόπον Ol. 3, 4, u. öfter; Her. vom Charakter des seythischen Winters, 4, 28 u. öfter; γυναικὸς ἐν τρόποις, Aesch. Ag. 892; φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπο, Prom. 11. 28; τοὺς φιλάνορας τρόπους, Ag. 830; [[νέας]] βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις, Soph. Ai. 723; τούτου τοῦ τρόπου [[εἰμί]], von diesem Charakter, Ar. Plut. 246; [[ἐπιχώριος]], 47; σκληρὸς τοὺς τρόπους, Pax 350; ἀμνοὶ τοὺς τρόπους, 901; ὑπηρετεῖν τοῖς τρόποις τινός, Ran. 1428; [[οἶσθα]] γάρ που τὸν ἄνδρα καὶ τὸν τρόπον [[αὐτοῦ]], Plat. Phaed. 59 a; ὅσοι ἂν τοὺς παῖδας θρέψωνται ἐν τοῖς σφετέροις τρόποις καὶ νόμοις, Rep. VII, 541 a; βλέπων εἰς ἤθη τε καὶ τρόπους, Legg. XI, 924 d, u. öfter. Gew. im plur. in der Bdtg Charakter, s. Krüger Xen. An. 1, 9, 22; ἡ [[ἀκακία]] τοῦ τρόπο, Dem. 59, 83; δι' ἀπληστίαν τρόπων, 24, 173; οἱ νόμοι οἱ τρόποι τῆς πόλεως, ib. 210; παρὰ τὸν ἄλλον τρόπον, gegen meinen sonstigen Charakter, Antipho 3 β 1. – Uebh. Art und Weise; τρόπῳ τοιῷδε, auf solche Weise, Her. 3, 68; οὐδενὶ τρόπῳ, auf keine Weise, 4, 111; ὅτῳ τρόπῳ, Aesch. Prom. 87; παντὶ τρόπῳ, auf alle Weise, Spt. 283; Soph. O. R. 10 u. oft, wie Folgde; Plat. Conv. 176 b; – τὸν αὐτὸν τρόπον, auf dieselbe Weise, Aesch. Spt. 628 Ch. 272; [[τίνα]] τρόπον; auf welche Weise? Dem. 1, 2; πάντα τρόπον, auf alle Weise, Her. 1, 189. 199 u. Folgde, wie Plat. Prot. 322 c; τοῦτον τὸν τρόπον, Conv. 199 a; – κατὰ τρόπον, nach rechter Art, methodisch, Pol. 3, 7, 6 u. a. Sp.; – auch τρόπον τινά, Plut. Lys. 13, gewissermaßen, wie Alexis bei Stob. fl. 115, 7. – In der Musik = Tonart, Λυδίῳ ἐν τρόπῳ, Pind. Ol. 14, 17; ähnl. φιμοὶ δὲ συρίζουσι βάρβαρον τρόπον, Aesch. Spt. 445; μουσικῆς τρόποι, Plat. Rep. IV, 424 c. – In der Rhetorik der umgewandte, uneigentliche, figürliche Ausdruck. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''τρόπος''': ὁ, ἱμὰς ἐκ συνεστραμμένου δέρματος, δι’ οὗ προσέδενον τὴν κώπην, εἰς τὸν σκαλμόν, ὡς καὶ νῦν ἔτι ποιοῦσι, μεταχειριζόμενοι [[πολλάκις]] καὶ σχοινία, τροποῖς δερματίνοισι Ὀδ. Δ. 782, Θ. 53· τρόπον αὐτόν, ἐπαρτέα δεσμὸν ἐρετμοῦ Ὀππ. Ἁλ. 5. 359, πρβλ. [[τροπόω]] ΙΙ, [[τροπωτήρ]]. ΙΙ. [[δοκός]], ὡς τὸ [[τράφηξ]], Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208C, [[Πολυδ]]. Α΄, 85. | |||
}} | }} |
Revision as of 10:46, 5 August 2017
English (LSJ)
ὁ, (τρέπω)
A turn, direction, way, διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι Hdt.2.108; διώρυχας τετραμμένας πάντα τ. Id.1.189, cf. 199: but, II commonly, way, manner, fashion, guise, τρόπῳ τῷ παρεόντι χρεώμενοι going on as we are, ib.97; τ. ὑποδημάτων Κρητικός Hp.Art.62; πᾶς τ. μορφῆς A.Eu.192; τίς ὁ τ. τῆς ξυμφορᾶς; S. OT99; ἀσκεῖν τὸν υἱὸν τὸν ἐπιχώριον τ. Ar.Pl.47; ὁ αὐτός που τ. τέχνης ἰατρικῆς ὅσπερ καὶ ῥητορικῆς Pl.Phdr.270b; tenor, of documents, PGen.16.11 (iii A. D.), etc.: also in Pl., κεχώρισται τοὺς τ. in its ways, in its kind, Hdt.4.28; ψυχῆς τρποι Pl.R.445c, etc.; οἱ περὶ τὴν ψυχὴν τ. Arist.HA588a20:—in various adverbial usages: 1 dat., τίνι τρόπῳ; how? A.Pers.793, S.OT10, E.Ba.1294; τῷ τ.; S.El.679, E. Hipp.909, 1008; ποίῳ τ.; A.Pr.763, etc.; τοιούτῳ τ., τ. τοιῷδε, Hdt. 1.94, 3.68; ἄλλῳ τ. Pl.Phdr.232b, etc.; ἑνί γέ τῳ τ. in one way or other, Ar.Pl.402, Pl.Men.96d; παντὶ τ. by all means, A.Th.301 (lyr.), Lys.13.25; οὐδενὶ τ., μηδενὶ τ., in no wise, by no mdans, on no account, Hdt.4.111, Th.6.35, Pl.Cri.49a, etc.; ἑκουσίῳ τ. willingly, E. Med.751; τρόπῳ φρενός by way of intelligence, i.e. in lieu of the intelligence which is lacking to the child, A.Ch.754 (s. v.l.): poet. in pl., τρόποισι ποίοις; S.OC468; τρόποισιν οὐ τυραννικοῖς not after the fashion of... A.Ch.479; ναυκλήρου τρόποις S.Ph.128. 2 abs. in acc., τίνα τρόπον; how? Ar.Nu.170, Ra.460; τ. τινά in a manner, E.Hipp. 1300, Pl.R.432e; τοῦτον τὸν τ., τόνδε τὸν τ., Id.Smp.199a, X.An. 1.1.9; ὃν τ. how, D.H.3.8; as, LXXPs.41(42).1; τ. τὸν αὐτόν A.Ch.274; πάντα τ. Ar.Nu.700 (lyr.), etc.; μηδένα τ. X.Mem.3.7.8; τὸν μέγαν τ., οὐ σμικρὸν τ., A.Th.284,465; τὸν Ἀργείων τ. Pi.I.6(5).58; Σαμιακὸν τ. Cratin.13; βάρβαρον τ. (βρόμον ex Sch. Schütz) in barbarous guise or fashion, A.Th.463; πίτυος τρόπον after the manner of a pine, Hdt.6.37; ὄρνιθος τ. like a bird, Id.2.57, cf. A.Ag.49 (anap.), 390 (lyr.), etc.; later, ἐς ὄρνιθος τ. Luc.Halc.1, cf. Bis Acc.27: rarely in pl., πάντας τρόπους in all ways, Pl.Phd.94d. 3 with Preps., τὸν ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον in way of praise, Pi.O.10(11).77:—δι' οὗ τρόπου Men.539.6; διὰ τοιούτου τ. D.S.1.66:—ἐς τὸν νῦν τ. Th.1.6; εἰς τὸν αὐτὸν τ. μετασκευάσαι X.Cyr.6.2.8; ἐς ὄρνιθος τ. (v. supr.2):— ἐκ παντὸς τ. Id.An.3.1.43, Isoc.4.95, etc.; ἐξ ἑνός γέ του τ. Ar.Fr. 187, Th.6.34; μηδὲ ἐξ ἑνὸς τ. Lys.31.30; μηδ' ἐξ ἑνὸς τ. Isoc.5.3:— ἐν τῷ ἑαυτῶν τ. Th.7.67, cf. 1.97, etc.; ἐν τρόπῳ βοσκήματος Pl.Lg. 807a: in pl., γυναικὸς ἐν τρόποις, ἐν τ. Ἰξίονος, A.Ag.918, Eu.441:— κατὰ τὸν αὐτὸν τ. X.Cyr.8.2.5; κατὰ πάντα τ. Ar.Av.451 (lyr.), X.An. 6.6.30, etc.; κατ' οὐδένα τ. Plb.4.84.8, etc.; κατ' ἄλλον τ. Pl.Cra. 417b; κατὰ τὸν Ἑλληνικὸν τ. X.Cyr.2.2.28: in pl., κατὰ πολλοὺς τ. ib.8.1.46, etc.:—μετὰ ὁτουοῦν τ. in any manner whatever, Th.8.27:—ἑνὶ σὺν τ. Pi.N.7.14. 4 κατὰ τρόπον, a according to custom, κατὰ τὸν τ. τῆς φύσεως Pl.Lg.804b; opp. παρὰ τὸν τ. τὸν ἑαυτῶν Th.5.63, cf. Antipho 3.2.1. b fitly, duly, Epich.283, Isoc. 2.6, Pl.Plt.310c, etc.; οὐδαμῶς κατὰ τ. Id.Lg.638c; opp. ἀπὸ τρόπου unreasonable, absurd, Id.Cra.421d, Tht.143c, etc.; so θαυμαστὸν οὐδὲν οὐδ' ἀπὸ τοῦ ἀνθρωπείου τ. Th.1.76. 5 πρὸς τρόπου fitting, suitable, PCair.Zen.309.5 (iii B. C.). III of persons, a way of life, habit, custom, Pi.N.1.29; μῶν ἡλιαστά; Answ. μἀλλὰ θατέρου τ. Ar. Av.109; ἐγὼ δὲ τούτου τοῦ τ. πώς εἰμ' ἀεί Id.Pl.246, cf. 630. 2 a man's ways, habits, character, temper, ὀργὴν καὶ ῥυθμὸν καὶ τ. ὅστις ἂν ᾖ (v.l. ὅντιν' ἔχει) Thgn.964; τρόπου ἡσυχίου of a quiet temper, Hdt.1.107, cf. 3.36; φιλανθρώπου τ. A.Pr.11; γυναικὶ κόσμος ὁ τ., οὐ τὰ χρυσία Men.Mon.92; οὐ τὸν τ., ἀλλὰ τὸν τόπον μόνον μετήλλαξεν Aeschin.3.78; τρόπου προπέτεια, ἀναίδεια, D.21.38, 45.71; ἀφιλάργυρος ὁ τ. Ep.Hebr.13.5 :—οὐ τοὐμοῦ τ. Ar.V.1002; σφόδρ' ἐκ τοῦ σοῦ τ. quite of your sort, Id.Th.93; ξυγγενεῖς τοὐμοῦ τ. ib.574:—πρὸς τρόπου τινός agreeable to one's temper, Pl.Phdr.252d, cf. Lg.655d; πρὸς τοῦ Κύρου τρόπου X.An.1.2.11:—opp. ἀπὸ τρόπου Pl.Phdr.278d, R. 470c:—after Adjs., διάφοροι ὄντες τὸν τ. Th.8.96; σολοικότερος τῷ τ. X.Cyr.8.3.21:—esp. in pl., Pi.P.10.38, S.El.397, 1051; σκληρός, ἀμνοὶ τοὺς τρόπους, Ar.Pax 350, 935; σφόδρα τοὺς τ. Βοιώτιος Eub.39; πουλύπους ἐς τοὺς τ. Eup.101; μεθάρμοσαι τ. νέους A.Pr.311; τοὺς φιλάνορας τ. Id.Ag.856; νέας βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τ. S.Aj. 736; τοῖς τρόποις ὑπηρετεῖν Ar.Ra.1432; opp. νόμοι, Th.2.39; ἤθη τε καὶ τ. Pl.Lg.924d. IV in Music, like ἁρμονία, a particular mode, Αύδιος τ. Pi.O.14.17; but more generally, style, νεοσίγαλος τ. ib.3.4; ὁ ἀρχαῖος τ. Eup.303; ᾠδῆς τρόπος, μουσικῆς τρόποι, Pl.R. 398c, 424c; διθυραμβικοὶ τ. (distd. fr. ἦθος) Phld.Mus.p.9K.; ὁ ἁρμονικὸς τῆς μουσικῆς τ. Aristid.Quint.1.12, cf. 2.1; of art in general, πάντες τῆς εἰκαστικῆς τ. Phld.Po.5.7. V in speaking or writing, manner, style, ὁ τ. τῆς λέξεως Pl.R.400d, cf. Isoc.15.45: esp. in Rhet. in pl., tropes, Trypho Trop.tit., Cic.Brut.17.69, Quint.Inst.8.6.1. VI in Logic, mode or mood of a syllogism, Stoic.3.269, cf. 1.108, 2.83: more generally, method of instruction or explanation, ὁ ἄνευ φθόγγων τ. Epicur.Ep.1p.32U.; ὁ μοναχῇ τ. the method of the single cause, opp. ὁ πλεοναχὸς τ. the method of manifold causes, Id.Ep.2p.41U.; mode of inference, ὁ κατὰ τὴν ὁμοιότητα τ., opp. ὁ κατ' ἀνασκευὴν τ. τῆς σημειώσεως, Phld.Sign.30,31; αἰτιολογικὸς τ. Epicur.Nat. 143 G. VII beam, Moschio ap.Ath.5.208c (so in Mod.Gr., cf. Glotta 11.249).
German (Pape)
[Seite 1152] ὁ, eigtl. Wendung, διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι Her. 2, 108; gew. Art u. Weise, Gebrauch, Sitte, Landesart, und vom einzelnen Menschen, Lebens-, Sinn esart, Charakter, eigtl. die ganze Art, wie Einer sich zu wenden od. zu betragen pflegt; Pind. öfter: τὸν ἐγκώμιον ὀμφὶ τρόπον Ol. 11, 77; τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεται I. 5, 58; νεοσί. γαλον εὑρόντι τρόπον Ol. 3, 4, u. öfter; Her. vom Charakter des seythischen Winters, 4, 28 u. öfter; γυναικὸς ἐν τρόποις, Aesch. Ag. 892; φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπο, Prom. 11. 28; τοὺς φιλάνορας τρόπους, Ag. 830; νέας βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις, Soph. Ai. 723; τούτου τοῦ τρόπου εἰμί, von diesem Charakter, Ar. Plut. 246; ἐπιχώριος, 47; σκληρὸς τοὺς τρόπους, Pax 350; ἀμνοὶ τοὺς τρόπους, 901; ὑπηρετεῖν τοῖς τρόποις τινός, Ran. 1428; οἶσθα γάρ που τὸν ἄνδρα καὶ τὸν τρόπον αὐτοῦ, Plat. Phaed. 59 a; ὅσοι ἂν τοὺς παῖδας θρέψωνται ἐν τοῖς σφετέροις τρόποις καὶ νόμοις, Rep. VII, 541 a; βλέπων εἰς ἤθη τε καὶ τρόπους, Legg. XI, 924 d, u. öfter. Gew. im plur. in der Bdtg Charakter, s. Krüger Xen. An. 1, 9, 22; ἡ ἀκακία τοῦ τρόπο, Dem. 59, 83; δι' ἀπληστίαν τρόπων, 24, 173; οἱ νόμοι οἱ τρόποι τῆς πόλεως, ib. 210; παρὰ τὸν ἄλλον τρόπον, gegen meinen sonstigen Charakter, Antipho 3 β 1. – Uebh. Art und Weise; τρόπῳ τοιῷδε, auf solche Weise, Her. 3, 68; οὐδενὶ τρόπῳ, auf keine Weise, 4, 111; ὅτῳ τρόπῳ, Aesch. Prom. 87; παντὶ τρόπῳ, auf alle Weise, Spt. 283; Soph. O. R. 10 u. oft, wie Folgde; Plat. Conv. 176 b; – τὸν αὐτὸν τρόπον, auf dieselbe Weise, Aesch. Spt. 628 Ch. 272; τίνα τρόπον; auf welche Weise? Dem. 1, 2; πάντα τρόπον, auf alle Weise, Her. 1, 189. 199 u. Folgde, wie Plat. Prot. 322 c; τοῦτον τὸν τρόπον, Conv. 199 a; – κατὰ τρόπον, nach rechter Art, methodisch, Pol. 3, 7, 6 u. a. Sp.; – auch τρόπον τινά, Plut. Lys. 13, gewissermaßen, wie Alexis bei Stob. fl. 115, 7. – In der Musik = Tonart, Λυδίῳ ἐν τρόπῳ, Pind. Ol. 14, 17; ähnl. φιμοὶ δὲ συρίζουσι βάρβαρον τρόπον, Aesch. Spt. 445; μουσικῆς τρόποι, Plat. Rep. IV, 424 c. – In der Rhetorik der umgewandte, uneigentliche, figürliche Ausdruck.
Greek (Liddell-Scott)
τρόπος: ὁ, ἱμὰς ἐκ συνεστραμμένου δέρματος, δι’ οὗ προσέδενον τὴν κώπην, εἰς τὸν σκαλμόν, ὡς καὶ νῦν ἔτι ποιοῦσι, μεταχειριζόμενοι πολλάκις καὶ σχοινία, τροποῖς δερματίνοισι Ὀδ. Δ. 782, Θ. 53· τρόπον αὐτόν, ἐπαρτέα δεσμὸν ἐρετμοῦ Ὀππ. Ἁλ. 5. 359, πρβλ. τροπόω ΙΙ, τροπωτήρ. ΙΙ. δοκός, ὡς τὸ τράφηξ, Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208C, Πολυδ. Α΄, 85.