ἀναύδητος: Difference between revisions

From LSJ

Ξένῳ μάλιστα συμφέρει τὸ σωφρονεῖν → Bene se modeste gerere peregrinum decet → Den größten Nutzen bringt dem Gast Bescheidenheit

Menander, Monostichoi, 392
(13_4)
(6_6)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0212.png Seite 212]] 1) unaussprechlich, Aesch. [[μένος]] Spt. 879; [[λόγος]] Eur. Ion. 782; unerhört, unerwartet, Soph. Ai. 702, neben [[ἀνέλπιστος]]. – 2) sprachlos, stumm, Soph. Tr. 968; Archi. 28 (VII, 191).
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0212.png Seite 212]] 1) unaussprechlich, Aesch. [[μένος]] Spt. 879; [[λόγος]] Eur. Ion. 782; unerhört, unerwartet, Soph. Ai. 702, neben [[ἀνέλπιστος]]. – 2) sprachlos, stumm, Soph. Tr. 968; Archi. 28 (VII, 191).
}}
{{ls
|lstext='''ἀναύδητος''': Δωρ. -ᾶτος, ον, = ἄρρητος, [[ἀνέκφραστος]], Λατ. infandus, ἀναυδάτῳ μένει Αἰσχύλ. Θ. 895· ἄφατον ἄφατον ἀναύδητον λόγον ἐμοὶ θροεῖς, [[ὅστις]] δὲν πρέπει νὰ λεχθῇ, Εὐρ. Ἴων 784. 2) [[ἀνήκουστος]], [[ἀπροσδόκητος]], «[[ἀνέλπιστος]]» (Σχόλ.), κοὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ’ ἂν Σοφ. Αἴ. 713. ΙΙ. [[ἄφωνος]], [[ἄλαλος]], [[αἰαῖ]], ὅδ’ ἀναύδατος φέρεται ὁ αὐτ. Τρ. 968. (Λαυρ. χειρόγρ. [[ἄναυδος]]).
}}
}}

Revision as of 11:24, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀναύδητος Medium diacritics: ἀναύδητος Low diacritics: αναύδητος Capitals: ΑΝΑΥΔΗΤΟΣ
Transliteration A: anaúdētos Transliteration B: anaudētos Transliteration C: anayditos Beta Code: a)nau/dhtos

English (LSJ)

Dor. ἀναύδ-ᾱτος, ον,

   A not to be spoken, unutterable: hence, horrible, ἀναυδάτῳ μένει A.Th.897 (lyr.); ἄφατον ἀναύδητον λόγον E.Ion783.    2 unspoken, impossible, οὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ' ἄν S.Aj.715 (lyr.).    II speechless, Id.Tr.968 (cj.).

German (Pape)

[Seite 212] 1) unaussprechlich, Aesch. μένος Spt. 879; λόγος Eur. Ion. 782; unerhört, unerwartet, Soph. Ai. 702, neben ἀνέλπιστος. – 2) sprachlos, stumm, Soph. Tr. 968; Archi. 28 (VII, 191).

Greek (Liddell-Scott)

ἀναύδητος: Δωρ. -ᾶτος, ον, = ἄρρητος, ἀνέκφραστος, Λατ. infandus, ἀναυδάτῳ μένει Αἰσχύλ. Θ. 895· ἄφατον ἄφατον ἀναύδητον λόγον ἐμοὶ θροεῖς, ὅστις δὲν πρέπει νὰ λεχθῇ, Εὐρ. Ἴων 784. 2) ἀνήκουστος, ἀπροσδόκητος, «ἀνέλπιστος» (Σχόλ.), κοὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ’ ἂν Σοφ. Αἴ. 713. ΙΙ. ἄφωνος, ἄλαλος, αἰαῖ, ὅδ’ ἀναύδατος φέρεται ὁ αὐτ. Τρ. 968. (Λαυρ. χειρόγρ. ἄναυδος).