πάνδεινος: Difference between revisions
(13_4) |
(6_18) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0457.png Seite 457]] ganz furchtbar, gewaltig; πάνδεινον φανεῖται ἡ [[ἀδικία]], Plat. Rep. X, 610 d; πάνδεινα πεπονθέναι, Luc. Prom. 8; – ganz geschickt, tüchtig, c. inf., Plat. Polit. 290 b; Dem. 26, 23; Sp., [[πάνδεινος]] ἐν τοῖς λόγοις [[ἀγωνιστής]], Luc. rhet. praec. 20. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0457.png Seite 457]] ganz furchtbar, gewaltig; πάνδεινον φανεῖται ἡ [[ἀδικία]], Plat. Rep. X, 610 d; πάνδεινα πεπονθέναι, Luc. Prom. 8; – ganz geschickt, tüchtig, c. inf., Plat. Polit. 290 b; Dem. 26, 23; Sp., [[πάνδεινος]] ἐν τοῖς λόγοις [[ἀγωνιστής]], Luc. rhet. praec. 20. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''πάνδεινος''': -ον, ὁ κατὰ πάντα [[δεινός]], πολὺ [[φοβερός]], ἡ [[ἀδικία]] Πλάτ. Πολ. 610D, πρβλ. 605C [[πρᾶγμα]] Δημ. 1267˙ 17˙ πάνδεινα πεπονθέναι Λουκ. Προμ. 8˙ - πάνδεινόν ἐστι, [[εἶναι]] [[πρᾶγμα]] φοβερώτατον, Δημ. 646. 23. ΙΙ. εὐφυὴς εἰς πάντα, ἱκανώτατος, δεξιώτατος, Πλάτ. Πολιτ. 290Β˙ εἰρωνικῶς, Δημ. 378. 8. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:39, 5 August 2017
English (LSJ)
ον,
A all-dreadful, terrible, πάνδεινον ἡ ἀδικία Pl.R.610d, cf. 605c; πρᾶγμα D.54.33, cf. Men. Sam.212, Ruf.Fr.69; πάνδεινα πεπονθέναι Luc.Prom.8; πάνδεινόν [ἐστι] it is outrageous, D.23.79, cf. PTeb.27.34 (ii B. C.), Phld.Ir.p.86 W. II very able, c. inf., Pl. Plt.290b; ironically, D.19.120.
German (Pape)
[Seite 457] ganz furchtbar, gewaltig; πάνδεινον φανεῖται ἡ ἀδικία, Plat. Rep. X, 610 d; πάνδεινα πεπονθέναι, Luc. Prom. 8; – ganz geschickt, tüchtig, c. inf., Plat. Polit. 290 b; Dem. 26, 23; Sp., πάνδεινος ἐν τοῖς λόγοις ἀγωνιστής, Luc. rhet. praec. 20.
Greek (Liddell-Scott)
πάνδεινος: -ον, ὁ κατὰ πάντα δεινός, πολὺ φοβερός, ἡ ἀδικία Πλάτ. Πολ. 610D, πρβλ. 605C πρᾶγμα Δημ. 1267˙ 17˙ πάνδεινα πεπονθέναι Λουκ. Προμ. 8˙ - πάνδεινόν ἐστι, εἶναι πρᾶγμα φοβερώτατον, Δημ. 646. 23. ΙΙ. εὐφυὴς εἰς πάντα, ἱκανώτατος, δεξιώτατος, Πλάτ. Πολιτ. 290Β˙ εἰρωνικῶς, Δημ. 378. 8.
