ἐφόλκιον: Difference between revisions
Κύριε, σῶσον τὸν δοῦλον σου κτλ. → Lord, save your slave ... (mosaic inscription from 4th cent. church in the Negev)
(6_21) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐφόλκιον''': τό, ([[ἐφέλκω]]) μικρὸν [[πλοῖον]], [[λέμβος]], παρὰ τὸ ἕλκεσθαι ὑπὸ τῶν μεγάλων πλοίων, Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208F, Πλουτ. Πομπ. 73, κτλ.· ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 369. 2) [[καθόλου]], τὸ ἔκ τινος ἐξαρτώμενον, Ἀνθ. Π. 7. 67, Πλουτ. Πομπ. 40., 2. 476Α, πρβλ. Α. Β. 257. - Καθ’ Ἡσύχ. «[[ἐφόλκιον]]· διὰ τοῦ ῑ τὸ [[πηδάλιον]], ἀπὸ τοῦ ἐφέλκεσθαι». | |lstext='''ἐφόλκιον''': τό, ([[ἐφέλκω]]) μικρὸν [[πλοῖον]], [[λέμβος]], παρὰ τὸ ἕλκεσθαι ὑπὸ τῶν μεγάλων πλοίων, Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208F, Πλουτ. Πομπ. 73, κτλ.· ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 369. 2) [[καθόλου]], τὸ ἔκ τινος ἐξαρτώμενον, Ἀνθ. Π. 7. 67, Πλουτ. Πομπ. 40., 2. 476Α, πρβλ. Α. Β. 257. - Καθ’ Ἡσύχ. «[[ἐφόλκιον]]· διὰ τοῦ ῑ τὸ [[πηδάλιον]], ἀπὸ τοῦ ἐφέλκεσθαι». | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br /><b>1</b> gouvernail;<br /><b>2</b> chaloupe qu’un gros navire traîne après soi.<br />'''Étymologie:''' [[ἐφολκός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:58, 9 August 2017
English (LSJ)
τό,
A small boat towed after a ship, Moschio ap.Ath.5.208f, Plu.Pomp.73, Philostr. VA4.32: pl., Str.2.3.4. 2 generally, appendage, AP7.67 (Leon.), Plu.Pomp.40; of a verse or phrase, Aristid.2.23 J., 330 J.; = sq. 2, Men.Pk.380. 3 rudder, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1121] τό (ἕλκω), 1) das dem Schiffe nachgeschleppte Boot zum Aussetzen aus dem Schiffe, ἐκέλευσε τοὺς ναύτας τὸ ἐφόλκιον παραβαλεῖν Plut. Pomp. 73, das Boot auszusetzen; Demetr. 17 u. A. – Hesych. erkl. auch πηδάλιον. – 2) was man mit sich führt, Reisegeräth, Gepäck, ὄλπη μοι καὶ πήρη ἐφόλκια sagt Diogenes zu Charon, Leon. Tar. 59 (VII, 67); vgl. B. A. 257.
Greek (Liddell-Scott)
ἐφόλκιον: τό, (ἐφέλκω) μικρὸν πλοῖον, λέμβος, παρὰ τὸ ἕλκεσθαι ὑπὸ τῶν μεγάλων πλοίων, Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208F, Πλουτ. Πομπ. 73, κτλ.· ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 369. 2) καθόλου, τὸ ἔκ τινος ἐξαρτώμενον, Ἀνθ. Π. 7. 67, Πλουτ. Πομπ. 40., 2. 476Α, πρβλ. Α. Β. 257. - Καθ’ Ἡσύχ. «ἐφόλκιον· διὰ τοῦ ῑ τὸ πηδάλιον, ἀπὸ τοῦ ἐφέλκεσθαι».
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 gouvernail;
2 chaloupe qu’un gros navire traîne après soi.
Étymologie: ἐφολκός.
