φοιταλιώτης: Difference between revisions
From LSJ
πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ → Count no man blessed before his end; a man will be recognized in his offspring. (Ecclesiasticus 11:28)
(6_19) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φοιτᾰλιώτης''': -ου, ὁ, ἐπίθ. τοῦ Βάκχου, ὁ περιφερόμενος [[τῇδε]] κἀκεῖσε, περιπλανώμενος, Ἀνθ. Π. 9. 524. | |lstext='''φοιτᾰλιώτης''': -ου, ὁ, ἐπίθ. τοῦ Βάκχου, ὁ περιφερόμενος [[τῇδε]] κἀκεῖσε, περιπλανώμενος, Ἀνθ. Π. 9. 524. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />le dieu agité <i>ou</i> vagabond <i>(ép. de Dionysos)</i>.<br />'''Étymologie:''' [[φοιτάω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:12, 9 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, epith. of Bacchus,
A the maddener, AP9.524.22.
German (Pape)
[Seite 1297] ὁ, Beiwort des Bacchus, der Herumschweifende, Hymn. (IX, 524).
Greek (Liddell-Scott)
φοιτᾰλιώτης: -ου, ὁ, ἐπίθ. τοῦ Βάκχου, ὁ περιφερόμενος τῇδε κἀκεῖσε, περιπλανώμενος, Ἀνθ. Π. 9. 524.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
le dieu agité ou vagabond (ép. de Dionysos).
Étymologie: φοιτάω.
