ἐπίνειον: Difference between revisions
Ζῶμεν πρὸς αὐτὴν τὴν τύχην οἱ σώφρονες → Fortunae arbitrio nos modesti vivimus → Wir Weise leben mit dem Ziel des Glücks allein
(6_21) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπίνειον''': τό, ([[ναῦς]], νεὼς) ὁ λιμὴν [[ἔνθα]] διαμένει τὸ ναυτικὸν χώρας τινός, ὁ ναύσταθμος Ἡρόδ. 6. 116, Θουκ. 1. 30., 2. 84· ἐπίνεια καὶ λιμένας Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 6, 5: - [[καθόλου]], [[λιμήν]], [[ὅρμος]] πρὸς ἐμπορίαν [[χρήσιμος]], Διον. Ἁλ. 9. 56, κλ. -[[Κατὰ]] Σουΐδ. «[[ἐπίνειον]],... [[πόλισμα]] παραθαλάσσιον, [[ἔνθα]] τὰ νεώρια τῶν πόλεών εἰσιν, [[ὥσπερ]] [[Πειραιεὺς]] τῶν Ἀθηναίων καὶ Νίσαια τῆς Μεγαρίδος, δύνασαι δὲ ἐπὶ παντὸς ἐμπορίου καὶ παραθαλασσίου χρήσασθαι τῷ ὀνόματι τούτῳ, ὃ νῦν οἱ πολλοὶ κατάβολον καλοῦσι». καὶ «[[ἐπίνειον]], παραθαλάσσιον [[χωρίον]] ἢ προσορμιστήριον, [[τόπος]] [[παραθαλάσσιος]]», καὶ «ἐπινήιον (Ἡρόδ. ἔνθ’ ἀνωτ.)· μικρὸς λιμὴν καὶ αἱ περὶ αὐτὸν στοαί». | |lstext='''ἐπίνειον''': τό, ([[ναῦς]], νεὼς) ὁ λιμὴν [[ἔνθα]] διαμένει τὸ ναυτικὸν χώρας τινός, ὁ ναύσταθμος Ἡρόδ. 6. 116, Θουκ. 1. 30., 2. 84· ἐπίνεια καὶ λιμένας Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 6, 5: - [[καθόλου]], [[λιμήν]], [[ὅρμος]] πρὸς ἐμπορίαν [[χρήσιμος]], Διον. Ἁλ. 9. 56, κλ. -[[Κατὰ]] Σουΐδ. «[[ἐπίνειον]],... [[πόλισμα]] παραθαλάσσιον, [[ἔνθα]] τὰ νεώρια τῶν πόλεών εἰσιν, [[ὥσπερ]] [[Πειραιεὺς]] τῶν Ἀθηναίων καὶ Νίσαια τῆς Μεγαρίδος, δύνασαι δὲ ἐπὶ παντὸς ἐμπορίου καὶ παραθαλασσίου χρήσασθαι τῷ ὀνόματι τούτῳ, ὃ νῦν οἱ πολλοὶ κατάβολον καλοῦσι». καὶ «[[ἐπίνειον]], παραθαλάσσιον [[χωρίον]] ἢ προσορμιστήριον, [[τόπος]] [[παραθαλάσσιος]]», καὶ «ἐπινήιον (Ἡρόδ. ἔνθ’ ἀνωτ.)· μικρὸς λιμὴν καὶ αἱ περὶ αὐτὸν στοαί». | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br /><b>1</b> mouillage ; port;<br /><b>2</b> entrepôt maritime.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ναῦς]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:57, 9 August 2017
English (LSJ)
τό, (ναῦσ
A sea-port where the fleet of a country lies, Hdt. 6.116, Th.1.30, 2.84; ἐπίνεια καὶ λιμένας the harbours and roadsteads, Arist.Pol.1327a33; πολίχνη ᾗ ἐ. καὶ ἀγορᾷ ἐχρῶντο D.H.9.56, etc. II. Adj. ἐπίνειος, ον, at a port, φρουραί, φρούριον, App.Praef. 15, Pun.100.
German (Pape)
[Seite 964] τό (ναῦς), 1) Ankerplatz für Schiffe, Her. 6, 116; kleiner als λιμήν, Pol. bei Suid.; vgl. D. Sic. 11, 41; καὶ λιμένες Arist. pol. 8, 6; übh. Hafen, Plut. Phoc. 15. – 2) Seestadt mit einem Hafen, Stapelplatz, Thuc. 1, 30. 2, 84; D. Hal. 9, 56; Strab. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίνειον: τό, (ναῦς, νεὼς) ὁ λιμὴν ἔνθα διαμένει τὸ ναυτικὸν χώρας τινός, ὁ ναύσταθμος Ἡρόδ. 6. 116, Θουκ. 1. 30., 2. 84· ἐπίνεια καὶ λιμένας Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 6, 5: - καθόλου, λιμήν, ὅρμος πρὸς ἐμπορίαν χρήσιμος, Διον. Ἁλ. 9. 56, κλ. -Κατὰ Σουΐδ. «ἐπίνειον,... πόλισμα παραθαλάσσιον, ἔνθα τὰ νεώρια τῶν πόλεών εἰσιν, ὥσπερ Πειραιεὺς τῶν Ἀθηναίων καὶ Νίσαια τῆς Μεγαρίδος, δύνασαι δὲ ἐπὶ παντὸς ἐμπορίου καὶ παραθαλασσίου χρήσασθαι τῷ ὀνόματι τούτῳ, ὃ νῦν οἱ πολλοὶ κατάβολον καλοῦσι». καὶ «ἐπίνειον, παραθαλάσσιον χωρίον ἢ προσορμιστήριον, τόπος παραθαλάσσιος», καὶ «ἐπινήιον (Ἡρόδ. ἔνθ’ ἀνωτ.)· μικρὸς λιμὴν καὶ αἱ περὶ αὐτὸν στοαί».
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 mouillage ; port;
2 entrepôt maritime.
Étymologie: ἐπί, ναῦς.
