ἀρτίκολλος: Difference between revisions
πείθεται πᾶς ἥδιον ἢ βιάζεται (Dio Cassius, Historiae Romanae 8.36.3) → it's always more pleasant to be persuaded than to be forced
(6_17) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀρτίκολλος''': -ον, ὁ ἀκριβῶς κεκολλημένος εἴς τι, ἱδρὼς ἀνῄει χρωτί, καὶ προσπτύσσεται πλευραῖσιν [[ἀρτίκολλος]], [[ὥστε]] τέκτονος, χιτὼν ἅπαν κατ’ ἄρθρον, στερεῶς κολληθεὶς ὡς ὑπὸ τέκτονος, Σοφ. Τρ. 768. ΙΙ. μεταφ., [[καλῶς]] ἁρμοζόμενος, [[ἁρμόδιος]], [[ὅπως]] ἂν ἀρτίκολλα συμβαίνῃ τάδε, [[ὅπως]] ἀποβαίνωσιν ἀκριβῶς [[ὅπως]] πρέπει, Αἰσχύλ. Χο. 580· ἀρτίκολλον ἀγγέλου λόγον μαθεῖν, ἐν ἁρμοδίῳ καιρῷ, ὁ αὐτ. Θήβ. 373. | |lstext='''ἀρτίκολλος''': -ον, ὁ ἀκριβῶς κεκολλημένος εἴς τι, ἱδρὼς ἀνῄει χρωτί, καὶ προσπτύσσεται πλευραῖσιν [[ἀρτίκολλος]], [[ὥστε]] τέκτονος, χιτὼν ἅπαν κατ’ ἄρθρον, στερεῶς κολληθεὶς ὡς ὑπὸ τέκτονος, Σοφ. Τρ. 768. ΙΙ. μεταφ., [[καλῶς]] ἁρμοζόμενος, [[ἁρμόδιος]], [[ὅπως]] ἂν ἀρτίκολλα συμβαίνῃ τάδε, [[ὅπως]] ἀποβαίνωσιν ἀκριβῶς [[ὅπως]] πρέπει, Αἰσχύλ. Χο. 580· ἀρτίκολλον ἀγγέλου λόγον μαθεῖν, ἐν ἁρμοδίῳ καιρῷ, ὁ αὐτ. Θήβ. 373. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> parfaitement collé ; bien ajusté;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> qui forme un ensemble parfait;<br /><b>3</b> qui s’adapte bien ; opportun.<br />'''Étymologie:''' [[ἄρτι]], [[κολλάω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:35, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A close-glued, clinging close, ἀρτίκολλος ὥστε τέκτονος χιτών, = ἀρτίως κολληθεὶς ὡς ὑπὸ τέκτονος, S.Tr.768. II metaph., fitting well together, ἀ. συμβαίνει τάδε turn out exactly right, A.Ch.580; εἰς ἀ. ἀγγέλου λόγον μαθεῖν in the nick of time, Id.Th.373.
German (Pape)
[Seite 362] genau zusammengeleimt, zusammenpassend, Soph. Tr. 765 προσπτύσσετο πλευραῖσιν ἀρτ. ὥστε τέκτονος χιτών. Dah. recht, gehörig, Aesch. Ch. 573; λόγον, zur gelegenen Zeit, gerade recht, Spt. 355.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρτίκολλος: -ον, ὁ ἀκριβῶς κεκολλημένος εἴς τι, ἱδρὼς ἀνῄει χρωτί, καὶ προσπτύσσεται πλευραῖσιν ἀρτίκολλος, ὥστε τέκτονος, χιτὼν ἅπαν κατ’ ἄρθρον, στερεῶς κολληθεὶς ὡς ὑπὸ τέκτονος, Σοφ. Τρ. 768. ΙΙ. μεταφ., καλῶς ἁρμοζόμενος, ἁρμόδιος, ὅπως ἂν ἀρτίκολλα συμβαίνῃ τάδε, ὅπως ἀποβαίνωσιν ἀκριβῶς ὅπως πρέπει, Αἰσχύλ. Χο. 580· ἀρτίκολλον ἀγγέλου λόγον μαθεῖν, ἐν ἁρμοδίῳ καιρῷ, ὁ αὐτ. Θήβ. 373.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 parfaitement collé ; bien ajusté;
2 fig. qui forme un ensemble parfait;
3 qui s’adapte bien ; opportun.
Étymologie: ἄρτι, κολλάω.
