τηλόθεν: Difference between revisions
οὐ βούλομαι δυσχερὲς εἰπεῖν οὐδὲν ἀρχόμενος τοῦ λόγου, οὗτος δ' ἐκ περιουσίας μου κατηγορεῖ → for me—but I wish to say nothing untoward at the beginning of my speech—whereas he prosecutes me from a position of advantage | but for me—I do not wish to say anything harsh at the beginning of the speech, but he prosecutes me from a position of strength
(6_6) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τηλόθεν''': Ἐπίρρ. ([[τηλοῦ]]) πόρρωθεν, [[μακρόθεν]], ἐκ ξένης γῆς, [[τηλόθεν]] ἦλθεν Ἰλ. Ε. 651, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 1318, Φιλ. 454· παρ’ Ὁμ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον [[μετὰ]] τῆς προθέσ. ἐκ ἀκολουθούσης, [[τηλόθεν]] ἐξ ἀπίης γαίης Ἰλ. Α. 270, κλπ.· - τηλόθε ἀπαντᾷ παρὰ Πινδ. Ν. 3. 141, Ἀνθ. Π. 9. 246, εἰ καὶ [[μάλα]] [[τηλόθεν]] [[ἐσσί]], ἂν καὶ εἶσαι, ἂν καὶ κατάγεσαι ἐκ χώρας [[πόρρω]] κειμένης, Ὀδ. Ζ. 312, ἣν πατρίδα γαῖαν... εἰ καὶ [[μάλα]] [[τηλόθεν]] ἐστίν, ἂν καὶ κεῖται [[πόρρω]], πρβλ. Η. 194, Ἰλ. Ψ. 359· σαφέστερον οὕτω [[μετὰ]] γεν., [[τηλόθεν]] Πελειάδων, μακρὰν ἀπ’ αὐτῶν, Πινδ. Ν. 2. 18, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 204, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1112. | |lstext='''τηλόθεν''': Ἐπίρρ. ([[τηλοῦ]]) πόρρωθεν, [[μακρόθεν]], ἐκ ξένης γῆς, [[τηλόθεν]] ἦλθεν Ἰλ. Ε. 651, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 1318, Φιλ. 454· παρ’ Ὁμ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον [[μετὰ]] τῆς προθέσ. ἐκ ἀκολουθούσης, [[τηλόθεν]] ἐξ ἀπίης γαίης Ἰλ. Α. 270, κλπ.· - τηλόθε ἀπαντᾷ παρὰ Πινδ. Ν. 3. 141, Ἀνθ. Π. 9. 246, εἰ καὶ [[μάλα]] [[τηλόθεν]] [[ἐσσί]], ἂν καὶ εἶσαι, ἂν καὶ κατάγεσαι ἐκ χώρας [[πόρρω]] κειμένης, Ὀδ. Ζ. 312, ἣν πατρίδα γαῖαν... εἰ καὶ [[μάλα]] [[τηλόθεν]] ἐστίν, ἂν καὶ κεῖται [[πόρρω]], πρβλ. Η. 194, Ἰλ. Ψ. 359· σαφέστερον οὕτω [[μετὰ]] γεν., [[τηλόθεν]] Πελειάδων, μακρὰν ἀπ’ αὐτῶν, Πινδ. Ν. 2. 18, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 204, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1112. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>adv.</i><br /><b>1</b> de loin : [[τηλόθεν]] εἰσορᾶν SOPH voir de loin, <i>càd</i> du plus loin possible, <i>d’où</i> le moins possible;<br /><b>2</b> au loin;<br /><b>3</b> loin : [[τηλόθεν]] [[ἐξ]] <i>et gén., ou simpl.</i> [[τηλόθεν]] gén. loin de.<br />'''Étymologie:''' *τηλός, -θεν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:46, 9 August 2017
English (LSJ)
Aeol.[π]ήλοθεν prob. in Alc.Supp.12.10:—Adv., (τηλοῦ)
A from after, τ. ἦλθεν Il.5.651, cf. S.Aj.1318, Ph.454; εἰ καὶ μάλα τηλόθεν ἐσσί Od.6.312, cf. 7.194: in Hom. mostly folld. by ἐκ, τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης Il.1.270, al.:—τηλόθε, Pi.N.3.81, AP9.246 (Marc. Arg.). 2 sts. in the sense of τηλόθι, σήμηνε δὲ τέρματ' Ἀχιλλεὺς τ. ἐν λείῳ πεδίῳ Il.23.359: so c. gen., Πελειάδων τηλόθεν far from them. Pi.N.2.12, cf. S.Aj.204 (anap.), E.HF1112.
German (Pape)
[Seite 1107] auch τηλόθε, adv., von fern, se rnh er, ἐκ vrbudu, z. B. τηλόθεν ἐκ νήσου 18, 208, τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης 1, 270; so auch Hes.; Pind. vrbdt es auch mit dem bloßen gen., τηλόθεν Πελειάδων, N. 2, 12. In einzelnen Vrbdgn steht es dem τηλοῦ nahe, wie σήμηνε τέρματ' Ἀχιλλεὺς τηλόθεν ἐν λείῳ πεδίῳ, Il. 23, 359, was aber so aufgefaßt ist: er bezeichnete das Ziel von fern auf dem Gefilde, wie εἰ καὶ μάλα τηλόθεν ἐσσί, wenn du auch noch so weit her bist, Od. 6, 322. 7, 194; τηλόθεν τό τ' Ἴλιον καὶ τοὺς Ἀτρείδας εἰσορῶν φυλάξομαι, Soph. Phil. 452; τηλόθεν γὰρ ᾐσθόμην βοήν, Ai. 1297; einzeln bei sp. D., wie Opp. Cyn. 2, 82; Ep. ad. 275 (IX, 755).
Greek (Liddell-Scott)
τηλόθεν: Ἐπίρρ. (τηλοῦ) πόρρωθεν, μακρόθεν, ἐκ ξένης γῆς, τηλόθεν ἦλθεν Ἰλ. Ε. 651, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 1318, Φιλ. 454· παρ’ Ὁμ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μετὰ τῆς προθέσ. ἐκ ἀκολουθούσης, τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης Ἰλ. Α. 270, κλπ.· - τηλόθε ἀπαντᾷ παρὰ Πινδ. Ν. 3. 141, Ἀνθ. Π. 9. 246, εἰ καὶ μάλα τηλόθεν ἐσσί, ἂν καὶ εἶσαι, ἂν καὶ κατάγεσαι ἐκ χώρας πόρρω κειμένης, Ὀδ. Ζ. 312, ἣν πατρίδα γαῖαν... εἰ καὶ μάλα τηλόθεν ἐστίν, ἂν καὶ κεῖται πόρρω, πρβλ. Η. 194, Ἰλ. Ψ. 359· σαφέστερον οὕτω μετὰ γεν., τηλόθεν Πελειάδων, μακρὰν ἀπ’ αὐτῶν, Πινδ. Ν. 2. 18, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 204, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1112.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 de loin : τηλόθεν εἰσορᾶν SOPH voir de loin, càd du plus loin possible, d’où le moins possible;
2 au loin;
3 loin : τηλόθεν ἐξ et gén., ou simpl. τηλόθεν gén. loin de.
Étymologie: *τηλός, -θεν.
