γυμναστικός: Difference between revisions
Ψυχῆς ἐπιμέλου τῆς σεαυτοῦ καθὰ δύνῃ → Animae tuae tu curam gere pro viribus → Um deine Seele mühe dich mit aller Kraft
(6_11) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''γυμναστικός''': -ή, -όν, ὁ [[σφόδρα]] ἐφιέμενος τῶν γυμναστικῶν ἀσκήσεων, ὁ ἐν αὐταῖς [[ἔμπειρος]] καὶ ἐξέχων, Ἱππ. Ἀφ. 1242, Πλάτ. Πρωτ. 313D· ὁ ἀνήκων εἰς τὸν διδάσκαλον τῆς γυμναστικῆς, Ἀριστ. Πολ. 4. 1, 2·- γ. [[θεραπεία]] Πλάτ. γοργ. 464Β· καὶ ἡ γυμναστικὴ ([[μετὰ]] ἢ [[ἄνευ]] τοῦ [[τέχνη]]), ἡ γυμναστική, ὡς παρ᾿ ἡμῖν, ὁ αὐτ. Συμπ. 186Ε, κτλ.- Ἐπίρρ.-κῶς Ἀριστοφ. Σφηξ. 1212. | |lstext='''γυμναστικός''': -ή, -όν, ὁ [[σφόδρα]] ἐφιέμενος τῶν γυμναστικῶν ἀσκήσεων, ὁ ἐν αὐταῖς [[ἔμπειρος]] καὶ ἐξέχων, Ἱππ. Ἀφ. 1242, Πλάτ. Πρωτ. 313D· ὁ ἀνήκων εἰς τὸν διδάσκαλον τῆς γυμναστικῆς, Ἀριστ. Πολ. 4. 1, 2·- γ. [[θεραπεία]] Πλάτ. γοργ. 464Β· καὶ ἡ γυμναστικὴ ([[μετὰ]] ἢ [[ἄνευ]] τοῦ [[τέχνη]]), ἡ γυμναστική, ὡς παρ᾿ ἡμῖν, ὁ αὐτ. Συμπ. 186Ε, κτλ.- Ἐπίρρ.-κῶς Ἀριστοφ. Σφηξ. 1212. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />qui concerne les exercices du corps.<br />'''Étymologie:''' [[γυμνάζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:47, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A fond of athletic exercises, skilled in them, Hp.Aph.1.3; γ. ἢ ἰατρός Pl. Prt.313d: Comp., Philostr.Gym.35: Sup., ib.11; of the gymnastic master (opp. παιδοτρίβης, q.v.), Arist.Pol.1288b18; γ. [θεραπεία] Pl. Grg.464b: ἡ-κή (with or without τέχνη),gymnastics, Id.Smp.187a, etc. Adv. -κῶς Ar.V.1212. II γ. λῆμμα (opp. ῥητορικόν) suited for dialectical discussion, Stoic.2.76. Adv. -κῶς by means of testing, Simp.in Ph.139.3.
German (Pape)
[Seite 509] die Leibesübungen betreffend, ὁ γ., in denselben geübt, = γυμναστής, Plat. Prot. 313 d; γυμναστική, die Gymnastik, Turnkunst, Soph. 228 e u. öfter. – Adv. γυμναστικῶς, Ar. Vesp. 1212.
Greek (Liddell-Scott)
γυμναστικός: -ή, -όν, ὁ σφόδρα ἐφιέμενος τῶν γυμναστικῶν ἀσκήσεων, ὁ ἐν αὐταῖς ἔμπειρος καὶ ἐξέχων, Ἱππ. Ἀφ. 1242, Πλάτ. Πρωτ. 313D· ὁ ἀνήκων εἰς τὸν διδάσκαλον τῆς γυμναστικῆς, Ἀριστ. Πολ. 4. 1, 2·- γ. θεραπεία Πλάτ. γοργ. 464Β· καὶ ἡ γυμναστικὴ (μετὰ ἢ ἄνευ τοῦ τέχνη), ἡ γυμναστική, ὡς παρ᾿ ἡμῖν, ὁ αὐτ. Συμπ. 186Ε, κτλ.- Ἐπίρρ.-κῶς Ἀριστοφ. Σφηξ. 1212.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui concerne les exercices du corps.
Étymologie: γυμνάζω.
