ὕφαιμος: Difference between revisions
Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.
(6_15) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὕφαιμος''': -ον, ([[αἷμα]]) ὁ ἔχων [[ὑποκάτω]] ὑποκεχυμένον [[αἷμα]], ὑπόπλεως αἵματος Ἱππ. Ἀφορ. 1253· οἱ βραχίονες καὶ οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν Δημ. 1157. 2· [[μάλιστα]] ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν, Φιλόστρ. 886, Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 44, κλπ.· ὕφαιμον βλέπειν Αἰλ. π. Ζ. 3. 21. ΙΙ. ἐπὶ χροιᾶς ἢ κράσεως, [[αἱματώδης]], Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ γ΄ 1090· ὕφ. [[ἵππος]], κοινῶς «θερμοαίματος», [[θυμοειδής]], Πλάτ. Φαῖδρος 253Ε· ὕφ. καὶ θερμὸς Ἀριστ. Φυσιογν. 2, 4, πρβλ. 3, 5. | |lstext='''ὕφαιμος''': -ον, ([[αἷμα]]) ὁ ἔχων [[ὑποκάτω]] ὑποκεχυμένον [[αἷμα]], ὑπόπλεως αἵματος Ἱππ. Ἀφορ. 1253· οἱ βραχίονες καὶ οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν Δημ. 1157. 2· [[μάλιστα]] ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν, Φιλόστρ. 886, Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 44, κλπ.· ὕφαιμον βλέπειν Αἰλ. π. Ζ. 3. 21. ΙΙ. ἐπὶ χροιᾶς ἢ κράσεως, [[αἱματώδης]], Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ γ΄ 1090· ὕφ. [[ἵππος]], κοινῶς «θερμοαίματος», [[θυμοειδής]], Πλάτ. Φαῖδρος 253Ε· ὕφ. καὶ θερμὸς Ἀριστ. Φυσιογν. 2, 4, πρβλ. 3, 5. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> injecté de sang : ὕφαιμον βλέπειν LUC regarder avec des yeux injectés de sang, <i>càd</i> menaçants, terribles;<br /><b>2</b> de complexion sanguine.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[αἷμα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:54, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, (αἷμα)
A suffused with blood, blood-shot, Hp.Aph.5.23; of the nails, Orib.Syn.7.18; ὑγρασία Sor.1.19; ῥοῦς Id.2.43; οἱ βραχίονες καὶ οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν D.47.59; esp. of the eyes, S.E. P.1.44, Gal.18(2).301. Philostr.Gym.25, Philostr.Jun.Im.15; βλέφαρα ὕ. Arist.Phgn.807b29; ὕφαιμον βλέπειν Men.Epit.479, Ael.NA 3.21; ῥίζα ὑ. τὴν χρόαν Dsc.4.23. II of complexion or temperament, sanguine, Hp.Epid.3.14; ὕ. ἵππος hot-blooded, Pl.Phdr. 253e; θερμὸς καὶ ὕ. Arist.Phgn.806b4, cf. 807b32.
Greek (Liddell-Scott)
ὕφαιμος: -ον, (αἷμα) ὁ ἔχων ὑποκάτω ὑποκεχυμένον αἷμα, ὑπόπλεως αἵματος Ἱππ. Ἀφορ. 1253· οἱ βραχίονες καὶ οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν Δημ. 1157. 2· μάλιστα ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν, Φιλόστρ. 886, Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 44, κλπ.· ὕφαιμον βλέπειν Αἰλ. π. Ζ. 3. 21. ΙΙ. ἐπὶ χροιᾶς ἢ κράσεως, αἱματώδης, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ γ΄ 1090· ὕφ. ἵππος, κοινῶς «θερμοαίματος», θυμοειδής, Πλάτ. Φαῖδρος 253Ε· ὕφ. καὶ θερμὸς Ἀριστ. Φυσιογν. 2, 4, πρβλ. 3, 5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 injecté de sang : ὕφαιμον βλέπειν LUC regarder avec des yeux injectés de sang, càd menaçants, terribles;
2 de complexion sanguine.
Étymologie: ὑπό, αἷμα.
