ἀήσσητος: Difference between revisions
Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστιν βίος → Non est vitalis vita victus indigens → Kein Leben ist ein Leben ohne Unterhalt
(Bailly1_1) |
(big3_1) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><i>att.</i> [[ἀήττητος]];<br /><b>1</b> non vaincu;<br /><b>2</b> invincible.<br />'''Étymologie:''' ἀ, ἡσσάομαι. | |btext=ος, ον :<br /><i>att.</i> [[ἀήττητος]];<br /><b>1</b> non vaincu;<br /><b>2</b> invincible.<br />'''Étymologie:''' ἀ, ἡσσάομαι. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> át. [[ἀήττητος]], dór. [[ἀνήσσατος]] Theoc.6.46<br /><b class="num">1</b> [[no vencido]], [[invicto]]de la caballería siracusana, Th.6.70, cf. Lys.33.7, Sm.<i>Ps</i>.88.8, Theoc.l.c., Plb.15.16.5, del sabio estoico, Zeno <i>Stoic</i>.1.53, ἀ. θάνατος muerte sin derrota e.e. del no vencido en combate</i>, <i>AP</i> 7.741 (Crin.)<br /><b class="num">•</b>en titulaturas imperiales τὸ ἀήττητον ὑμῶν κράτος <i>SB</i> 7517.5 (III d.C.), <i>PMasp</i>.19.28 (VI d.C.), <i>Sardis</i> 84.9 (IV d.C.), <i>ICr</i>.4.284a.1 (Gortina IV d.C.).<br /><b class="num">2</b> [[invencible]] ψυχή Pl.<i>R</i>.375b, θυμός Arist.<i>Pol</i>.1328<sup>a</sup>7, <i>EE</i> 1229<sup>a</sup>28, πλήθη Plb.1.35.5, cf. Phld.<i>D</i>.3.fr.88b.5, ἀ. ἦν κατὰ τὴν πεττευτικήν era invencible en el juego de damas</i> Phan.18, γνῶμαι Luc.<i>Anach</i>.12, cf. Aristeas 193, M.Ant.1.16.10, ἐστιν ἀ. περὶ λόγους Aristid.<i>Or</i>.50.49.<br /><b class="num">3</b> adv. -ως [[de modo invencible]] Poll.1.157. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:47, 21 August 2017
English (LSJ)
Att. ἀήττητος, ον,
A unconquered, not beaten, Th.6.70, Lys.33.7, D.18.247, AP7.741 (Crin.), etc.; esp. of the Stoic sage, Zeno Stoic.1.53,etc. 2 unconquerable, Pl.R.375b, Phld.D.3Fr.88b.
German (Pape)
[Seite 44] unbesiegt, Thuc. 6, 70, s. ἀήττητος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀήσσητος: Ἀττ. ἀήττητος, ον, ἀνίκητος, μὴ ἡττηθείς, Θουκ. 6. 70. Λυσ. 914, ἐν τέλ., Δημ. 309, 17. 2) ὃν δὲν δύναταί τις νὰ νικήσῃ, Πλάτ. Πολ. 375Β.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
att. ἀήττητος;
1 non vaincu;
2 invincible.
Étymologie: ἀ, ἡσσάομαι.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): át. ἀήττητος, dór. ἀνήσσατος Theoc.6.46
1 no vencido, invictode la caballería siracusana, Th.6.70, cf. Lys.33.7, Sm.Ps.88.8, Theoc.l.c., Plb.15.16.5, del sabio estoico, Zeno Stoic.1.53, ἀ. θάνατος muerte sin derrota e.e. del no vencido en combate, AP 7.741 (Crin.)
•en titulaturas imperiales τὸ ἀήττητον ὑμῶν κράτος SB 7517.5 (III d.C.), PMasp.19.28 (VI d.C.), Sardis 84.9 (IV d.C.), ICr.4.284a.1 (Gortina IV d.C.).
2 invencible ψυχή Pl.R.375b, θυμός Arist.Pol.1328a7, EE 1229a28, πλήθη Plb.1.35.5, cf. Phld.D.3.fr.88b.5, ἀ. ἦν κατὰ τὴν πεττευτικήν era invencible en el juego de damas Phan.18, γνῶμαι Luc.Anach.12, cf. Aristeas 193, M.Ant.1.16.10, ἐστιν ἀ. περὶ λόγους Aristid.Or.50.49.
3 adv. -ως de modo invencible Poll.1.157.