ἀνηκουστέω: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_1) |
(Autenrieth) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />ne pas entendre, ne pas écouter, désobéir à, gén. <i>ou</i> dat..<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήκουστος]]. | |btext=-ῶ :<br />ne pas entendre, ne pas écouter, désobéir à, gén. <i>ou</i> dat..<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήκουστος]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[ἀνήκουστος]], [[ἀκούω]]): be [[disobedient]], w. genitive. Cf. [[νηκουστέω]]. (Il.) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:23, 15 August 2017
English (LSJ)
A to be unwilling to hear, disobey, c. gen., οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησε Il.15.236; τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40; τῶν νόμων Th.1.84: c. dat., ἀ. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14: also abs., 1.115, Aen.Tact.10.3.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνηκουστέω: μέλλ. -ήσω, δὲν θέλω νὰ ἀκούσω, παρακούω, μετὰ γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - μετὰ δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: ὡσαύτως ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον νηκουστέω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ne pas entendre, ne pas écouter, désobéir à, gén. ou dat..
Étymologie: ἀνήκουστος.
English (Autenrieth)
(ἀνήκουστος, ἀκούω): be disobedient, w. genitive. Cf. νηκουστέω. (Il.)
