ἀπαρηγόρητος: Difference between revisions

From LSJ

Ἔρως, ὅ κατ' ὀμμάτων στάζεις πόθον → Eros who drips desire into the eyes

Source
(Bailly1_1)
(big3_5)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> que l’on ne peut satisfaire, insatiable;<br /><b>2</b> inconsolable.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[παρηγορέω]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> que l’on ne peut satisfaire, insatiable;<br /><b>2</b> inconsolable.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[παρηγορέω]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> [[inconsolado]] ἀ. ἐν τῷ πάθει κείμενον Plu.<i>Dem</i>.22.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[que no tiene consuelo]], [[que no admite paliativos]], [[desolador]] θανάτου φόβος Epicur. en Plu.2.1107a, συμφορά I.<i>AI</i> 7.118, [[αἰσχύνη]] Basil.M.31.1400D.<br /><b class="num">2</b> [[inexorable]], [[inapelable]] τοιαύτη ἡ πρόρρησις ἀπαρηγόρητον ἐς ξύνεσιν ὁμογενέσιν Hp.<i>Decent</i>.4.<br /><b class="num">III</b> [[que no hace caso]], [[indócil]], [[ingobernable]] Ἔρως Men.<i>Fr</i>.569, Plu.<i>Ant</i>.6, cf. <i>Mar</i>.2.<br /><b class="num">IV</b> adv. -ως [[inconsolablemente]] Nil.M.79.196B.
}}
}}

Revision as of 12:15, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀπαρηγόρητος Medium diacritics: ἀπαρηγόρητος Low diacritics: απαρηγόρητος Capitals: ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΣ
Transliteration A: aparēgórētos Transliteration B: aparēgorētos Transliteration C: aparigoritos Beta Code: a)parhgo/rhtos

English (LSJ)

ον,

   A unconsoled, Plu.Dem.22; admitting of no consolation, συμφορά J.AJ7.6.1.    II not to be controlled, Men.798, Plu.Mar.2, Ant.6; inexorable, Hp.Decent.4. Adv. -τως inflexibly, Ph.2.196.

German (Pape)

[Seite 280] nicht zuzureden, untröstlich, Ios.; Plut., bei dem es oft auch unersättlich ist, πλεονεξίαι Mar. 2; ἔρως ἀρχῆς Ant. 6; Men. Stob. flor. 64, 3.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπαρηγόρητος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ παρηγορήσῃ, Πλουτ. Δημοσθ. 22, Ἰωσήπ. Ἀρχ. Ἰ. 7, 6, 1. ΙΙ. ἀκυβέρνητος, ἀνυπότακτος, μόνος ἔστ’ ἀπαρηγόρητον ἀνθρώποις ἔρως Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 196, ἀκατάσχετος, Πλουτ. Μάριος 2, Ἀντών. 6: - Ἐπίρρ. -τως, ἀκάμπτως, Φίλων 2. 196, 42.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 que l’on ne peut satisfaire, insatiable;
2 inconsolable.
Étymologie: ἀ, παρηγορέω.

Spanish (DGE)

-ον
I inconsolado ἀ. ἐν τῷ πάθει κείμενον Plu.Dem.22.
II 1que no tiene consuelo, que no admite paliativos, desolador θανάτου φόβος Epicur. en Plu.2.1107a, συμφορά I.AI 7.118, αἰσχύνη Basil.M.31.1400D.
2 inexorable, inapelable τοιαύτη ἡ πρόρρησις ἀπαρηγόρητον ἐς ξύνεσιν ὁμογενέσιν Hp.Decent.4.
III que no hace caso, indócil, ingobernable Ἔρως Men.Fr.569, Plu.Ant.6, cf. Mar.2.
IV adv. -ως inconsolablemente Nil.M.79.196B.