αὐτοτέλεστος: Difference between revisions
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
(Bailly1_1) |
(big3_8) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui s’est accompli <i>ou</i> s’accomplit de soi-même, spontané.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[τελέω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui s’est accompli <i>ou</i> s’accomplit de soi-même, spontané.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[τελέω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[perfecto en sí]] αὐτοτέλεστα καὶ αὐτόρρεκτα γένεθλα Opp.<i>H</i>.1.763, [[γόνος]] <i>AP</i> 1.19.6 (Claudian.), φυτόν Nonn.<i>D</i>.43.233, cf. Nonn.<i>Par.Eu.Io</i>.1.14. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A self-accomplished, spontaneous, Opp.H.1.763, AP1.19.6 (Claudian.), Nonn.D.43.233, al.
German (Pape)
[Seite 403] durch sich selbst vollendet, γόνος Claudian. ep. (1, 19); Nonn. D. 48. 85. Vgl. αὐτόρεκτος.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτοτέλεστος: -ον, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ τελούμενος, κατορθούμενος, αὐτόματος, Ὀππ. Ἁλ. 1. 763, Ἀνθ. Π. 1. 19.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s’est accompli ou s’accomplit de soi-même, spontané.
Étymologie: αὐτός, τελέω.
Spanish (DGE)
-ον
perfecto en sí αὐτοτέλεστα καὶ αὐτόρρεκτα γένεθλα Opp.H.1.763, γόνος AP 1.19.6 (Claudian.), φυτόν Nonn.D.43.233, cf. Nonn.Par.Eu.Io.1.14.
