ἐκλαλέω: Difference between revisions
Οὐκ ἔστιν ἀγαθὸν ἐν ἀνθρώπῳ ὃ φάγεται καὶ ὃ πίεται καὶ ὃ δείξει τῇ ψυχῇ αὐτοῦ ἀγαθὸν ἐν μόχθῳ αὐτοῦ (Ecclesiastes 2:24, LXX version) → What is good in a human is not what he eats and drinks and shows off to his soul as a benefit of his labor
(Bailly1_2) |
(big3_13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />bavarder, divulguer.<br />'''Étymologie:''' [[ἐκ]], [[λαλέω]]. | |btext=-ῶ :<br />bavarder, divulguer.<br />'''Étymologie:''' [[ἐκ]], [[λαλέω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἐκλᾰλέω) <b class="num">1</b> [[divulgar]], [[decir abiertamente]] ἃ ... ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς μὴ πράξει D.1.26, τοὐκλαλεῖν τἀλλότρια andar divulgando lo ajeno</i> Men.<i>Fr</i>.479.2, ὅσα ἐξελάλησεν παρὰ σοί LXX <i>Iu</i>.11.9, cf. I.<i>AI</i> 16.375, ἐκλαλεῖ τὰ ἀπόρρητα Ph.2.280, cf. Gr.Naz.M.37.1045, c. or. complet. παραγγείλας μηδενὶ ἐκλαλῆσαι ὅτι ... <i>Act.Ap</i>.23.22, en v. pas. ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι ἔξω, σιγήσομαι Hp.<i>Iusi</i>.1, en uso abs. πῶς ἐπιεικῶς πρὸς πενθερὰν ἐκλαλήσω; Aristaenet.2.8.9.<br /><b class="num">2</b> [[gritar]], [[aullar]] ἐξῆλθεν ὁ [[δαίμων]] ἐκλαλήσας μεγάλα salió el demonio del cuerpo dando grandes aullidos</i> Callinic.Mon.<i>V.Hyp</i>.40.7. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:28, 21 August 2017
English (LSJ)
A blurt out, blab, divulge, D.1.26, Ph.1.64, al., Aen.Gaz.Ep. 7 ; τὸ ἐκλαλοῦν talkativeness, E.Fr.219 :—Pass., Hp.Jusj.1, Lib.Or. 18.213.
German (Pape)
[Seite 766] aussprechen, Dem. 1, 26 u. A., gew. mit einem tadelnden Nebenbegriff, ausplaudern.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκλᾰλέω: λέγω ἔξω, ἐκστομίζω, κοινολογῶ, ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι (ἐκκαλέεσθαι Kühn) ἔξω, σιγήσομαι, ἄρρητα ἡγεύμενος Ἱππ. Ὅρκ. 1. 29 (ἴδε Littré), Δημ. 16. 25· τὸ ἐκλαλοῦν, στωμυλία, πολυλογία, τὸ δ’ ἐκλαλοῦν τοῦθ’ ἡδονῆς μὲν ἅπτεται Εὐρ. Ἀποσπ. 218.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
bavarder, divulguer.
Étymologie: ἐκ, λαλέω.
Spanish (DGE)
(ἐκλᾰλέω) 1 divulgar, decir abiertamente ἃ ... ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς μὴ πράξει D.1.26, τοὐκλαλεῖν τἀλλότρια andar divulgando lo ajeno Men.Fr.479.2, ὅσα ἐξελάλησεν παρὰ σοί LXX Iu.11.9, cf. I.AI 16.375, ἐκλαλεῖ τὰ ἀπόρρητα Ph.2.280, cf. Gr.Naz.M.37.1045, c. or. complet. παραγγείλας μηδενὶ ἐκλαλῆσαι ὅτι ... Act.Ap.23.22, en v. pas. ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι ἔξω, σιγήσομαι Hp.Iusi.1, en uso abs. πῶς ἐπιεικῶς πρὸς πενθερὰν ἐκλαλήσω; Aristaenet.2.8.9.
2 gritar, aullar ἐξῆλθεν ὁ δαίμων ἐκλαλήσας μεγάλα salió el demonio del cuerpo dando grandes aullidos Callinic.Mon.V.Hyp.40.7.
