πένταθλος: Difference between revisions
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
(Bailly1_4) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> qui se livre aux exercices du pentathle ; vainqueur au pentathle;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> qui s’exerce <i>ou</i> se distingue dans tous les genres à la fois ; <i>en mauv. part</i> qui veut exceller en tout.<br />'''Étymologie:''' [[πέντε]], [[ἆθλος]]. | |btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> qui se livre aux exercices du pentathle ; vainqueur au pentathle;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> qui s’exerce <i>ou</i> se distingue dans tous les genres à la fois ; <i>en mauv. part</i> qui veut exceller en tout.<br />'''Étymologie:''' [[πέντε]], [[ἆθλος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πένταθλος:''' Ιων. -άεθλος, ὁ, αυτός που αγωνίζεται στο [[πένταθλον]] και νικά σε αυτό, σε Αριστ.· μεταφ., λέγεται για άνθρωπο που ασχολείται και επιχειρεί τα πάντα, σε Ξεν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:08, 31 December 2018
English (LSJ)
Lyr. and Ion. πεντάεθλος, ὁ,
A one who practises the πένταθλον or conquers therein, B.8.27, Arist. Rh.1361b10, Plu.2.737f ; π. ἀνήρ Hdt.9.75, IG42(1).99.19 (Epid.). II metaph., of one who tries everything, Pl.Amat.138e ; ἐν φιλοσοφίᾳ π. versed in every department of philosophy, D.L.9.37 ; in depreciation, 'jack of all trades', X.HG4.7.5.
German (Pape)
[Seite 556] ὁ, ion. πεντάεθλος, der den Fünfkampf, πένταθλον, Treibende od. Uebende, πεντάεθλος ἀνήρ, Her. 9, 75; πένταθλον αὐτὸν δεῖ εἶναι καὶ ὕπακρον, Plat. Riv. 138 d; übertr. sagt Xen. Hell. 4, 7, 5 ὥςπερ πένταθλος, πάντῃ ἐπὶ τὸ πλέον ὑπερβάλλειν ἐπειρᾶτο, mit Hindeutung darauf, daß der das Pentathlon Uebende zwar alle fünf Kampfspiele treibt und in der Gesammtheit den Sieg davonträgt, aber im Einzelkampf denen, die nur diese eine Kampfart treiben, nachsteht; vgl. Plut. Symp. 9, 2, 2 u. D. L. 9, 37.
Greek (Liddell-Scott)
πένταθλος: Ἰων. πεντάεθλος, ὁ, ὁ τὸν ἀγῶνα τὸν πένταθλον ἀγωνιζόμενος, ἢ ὁ νικῶν ἐν τούτῳ τῷ ἀγῶνι, Ἀριστ. Ρητορ. 1. 5, 11, Πλούτ. 2. 738Α· π ... παῖς Ἐπιγραφ. Ἀρχ. ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 34· π. ἀνὴρ Ἡρόδ. 9. 75. ΙΙ. μεταφορ., ἐπὶ ἀνθρώπου τὰ πάντα ἐπιχειροῦντος, Πλάτ. Ἀντεραστ. 138D· ἐν φιλοσοφίᾳ πένταθλος, ἠσκημένος εἰς πᾶν εἶδος φιλοσοφίας, Διογ. Λ. 9. 37· ― ὡσαύτως περιφρονητικῶς, ἐπὶ ἀνθρώπου τὰ πάντα πειρωμένου, Ξεν., Ἑλλ. 4. 7. 5.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 qui se livre aux exercices du pentathle ; vainqueur au pentathle;
2 p. ext. qui s’exerce ou se distingue dans tous les genres à la fois ; en mauv. part qui veut exceller en tout.
Étymologie: πέντε, ἆθλος.
Greek Monotonic
πένταθλος: Ιων. -άεθλος, ὁ, αυτός που αγωνίζεται στο πένταθλον και νικά σε αυτό, σε Αριστ.· μεταφ., λέγεται για άνθρωπο που ασχολείται και επιχειρεί τα πάντα, σε Ξεν.
