πολυΐστωρ: Difference between revisions

From LSJ

μισῶ σοφιστὴν ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός → I hate the sage who recks not his own rede, I hate the sage who is not wise for himself, I hate the wise man who is not wise on his own

Source
(Bailly1_4)
(33)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ορος (ὁ, ἡ)<br />qui sait beaucoup, très savant.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[ἴστωρ]].
|btext=ορος (ὁ, ἡ)<br />qui sait beaucoup, très savant.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[ἴστωρ]].
}}
{{grml
|mltxt=ο, η, ΝΑ<br /><b>1.</b> [[πολυμαθής]], [[πολύξερος]] («ὁ δὲ [[ποιητής]] πολύφωνός τις ὥν καὶ πολυΐστωρ», <b>Στράβ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />(για συγγραφέα) α) αυτός που γράφει για [[πολλά]] και ποικίλα θέματα<br />β) αυτός που ασχολείται με διάφορα είδη του γραπτού λόγου<br /><b>αρχ.</b><br />(για [[πράγμα]]) αυτός που περιέχει πολλές γνώσεις.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[ἴστωρ]] / [[ἵστωρ]] (<span style="color: red;"><</span> [[οἶδα]] «[[γνωρίζω]]»), <b>πρβλ.</b> <i>φιλ</i>-[[ίστωρ]]].
}}
}}

Revision as of 12:19, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολυΐστωρ Medium diacritics: πολυΐστωρ Low diacritics: πολυΐστωρ Capitals: ΠΟΛΥΪΣΤΩΡ
Transliteration A: polyḯstōr Transliteration B: poluistōr Transliteration C: polyistor Beta Code: polui/+stwr

English (LSJ)

ορος, ὁ, ἡ,

   A very learned, D.H. Din.1, Str.3.2.12, Gal.17(1).605; esp. as epith. of Alexander Polyhistor, J.AJ1.15.1, etc.; βίβλος AP9.280 (Apollonid.):—also πολυ-ΐστορος, ον, Sch.Lyc.5.

German (Pape)

[Seite 663] ὁ, ἡ, viel wissend, gelehrt, βίβλος, Apollnds. 22 (IX, 280).

Greek (Liddell-Scott)

πολυΐστωρ: -ορος, ὁ, ἡ, ὁ πολλὰ ἐπιστάμενος, πολυμαθής, Ἀνθ. Π. 9. 280, Διον. Ἁλ. π. Δεινάρχ. 1, Στράβ. 149· ― ὡσαύτως πολυΐστορος, ορον, Σχόλ. εἰς Λυκόφρ. 5. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 2. 258.

French (Bailly abrégé)

ορος (ὁ, ἡ)
qui sait beaucoup, très savant.
Étymologie: πολύς, ἴστωρ.

Greek Monolingual

ο, η, ΝΑ
1. πολυμαθής, πολύξερος («ὁ δὲ ποιητής πολύφωνός τις ὥν καὶ πολυΐστωρ», Στράβ.)
νεοελλ.
(για συγγραφέα) α) αυτός που γράφει για πολλά και ποικίλα θέματα
β) αυτός που ασχολείται με διάφορα είδη του γραπτού λόγου
αρχ.
(για πράγμα) αυτός που περιέχει πολλές γνώσεις.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + ἴστωρ / ἵστωρ (< οἶδα «γνωρίζω»), πρβλ. φιλ-ίστωρ].