πυρεύς: Difference between revisions
πέτρην κοιλαίνει ρανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ → constant dropping wears away a stone, constant dripping will wear away the hardest stone, little strokes fell big oaks, constant dripping wears the stone, constant dropping wears the stone, constant dripping will wear away a stone
(Bailly1_4) |
(35) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=έως (ὁ) :<br />sorte de réchaud.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]]. | |btext=έως (ὁ) :<br />sorte de réchaud.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-έως, ὁ, Α [[πυρεύω]]<br /><i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i><br /><b>1.</b> [[εμπρηστής]], [[πυρπολητής]]<br /><b>2.</b> [[σκεύος]] που αντέχει στη [[φωτιά]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:25, 29 September 2017
English (LSJ)
έως, ὁ, (πῦρ)
A one who lights fire or burns, Hsch. (pl.); πυρις (sic), = flamines, Gloss. (fort. ἱερεῖς). II fire-proof vessel, cj. in AP13.13.
German (Pape)
[Seite 821] ὁ, der Feuer Anzündende, Hesych. – Ein sonst unbekanntes Gefäß, πυρῆ' ἀνέθηκε, Ep. ad. 119 (XIII, 13).
Greek (Liddell-Scott)
πῠρεύς: έως, ὁ, (πῦρ), πυρπολητής, Ἡσύχ. ΙΙ. σκεῦος ἀντέχον εἰς τὸ πῦρ, Ἀνθ. Π. 13. 13.
French (Bailly abrégé)
έως (ὁ) :
sorte de réchaud.
Étymologie: πῦρ.
Greek Monolingual
-έως, ὁ, Α πυρεύω
(κατά τον Ησύχ.)
1. εμπρηστής, πυρπολητής
2. σκεύος που αντέχει στη φωτιά.
