φιληδής: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_5) |
(45) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />qui aime <i>ou</i> recherche le plaisir.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[ἡδύς]]. | |btext=ής, ές :<br />qui aime <i>ou</i> recherche le plaisir.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[ἡδύς]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ές, Α<br />[[φιλήδονος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ηδής</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἧδος</i> [[τὸ]] «[[ευχαρίστηση]]»), <b>πρβλ.</b> <i>πολυ</i>-<i>ηδής</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:51, 29 September 2017
English (LSJ)
ές,
A fond of pleasure, Arist.EN1157a33. II easily pleasing, τινι Sch.Pi.P.2.133.
German (Pape)
[Seite 1277] ές, das Süße, Angenehme, das Vergnügen liebend, Arist. eth. 8, 4.
Greek (Liddell-Scott)
φῐληδής: -ές, ὁ τὰ ἡδέα φιλῶν, ὁ ἀγαπῶν ἡδονάς, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 8. 4, 4. ΙΙ. εὐάρεστος, ἀρεστός, εὐαρέστησιν ἐμποιῶν, εὐφραντικός, «οὐ γὰρ προσήκει σε κολακεύουσιν ἥδεσθαι· οἱ γὰρ τοιοῦτοι φιληδεῖς εἰσι παισί, τελείοις γε μὴν οὐκέτι» Σχόλ. εἰς Πινδ. Π. 2. 133.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui aime ou recherche le plaisir.
Étymologie: φίλος, ἡδύς.
Greek Monolingual
-ές, Α
φιλήδονος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -ηδής (< ἧδος τὸ «ευχαρίστηση»), πρβλ. πολυ-ηδής].
