ὑψίλοφος: Difference between revisions
From LSJ
ἐγώ εἰμι τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὦ, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος → I am the Alpha and the Omega, the first and the last, the beginning and the end
(sl1) |
(sl1_repeat) |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ὑψῐλοφος, -ον</b><br /> <b>1</b>[[with]] [[high]] [[crest]] ὑπ' Αἴτνας ὑψιλόφου (O. 13.111) | |sltr=<b>ὑψῐλοφος, -ον</b><br /> <b>1</b> [[with]] [[high]] [[crest]] ὑπ' Αἴτνας ὑψιλόφου (O. 13.111) | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:28, 17 August 2017
English (LSJ)
ον,
A high-crested, Αἴτνα Pi.O.13.111; θυρίδες AP5.152 (Asclep.); v. l. in Ar.Ra.818 (hex.) for ἱππολόφων; in Hp.Ep.16 the best codd. have ὑψηλόλοφος (v.l. ὑψήλοφος).
Greek (Liddell-Scott)
ὑψίλοφος: -ον, ὁ ἔχων ὑψηλὸν λόφον, Αἴτνα Πινδ. Ο. 13. 159· θυρίδες Ἀνθ. Παλ. 5. 153· οὕτως ἀναγινώσκεται ὑπὸ τοῦ Σχολ. ἐν Ἀριστοφ. Βατρ. 818 ἀντὶ ἱππολόφων· τὸ παρ’ Ἱππ. 1278. 38, ὑψήλοφος φαίνεται ὅτι εἶναι πλημμελές.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 au sommet élevé (Etna) ; élevé (porte);
2 qui croît sur les hauteurs;
3 au panache ou au cimier élevé.
Étymologie: ὕψι, λόφος.
English (Slater)
ὑψῐλοφος, -ον
1 with high crest ὑπ' Αἴτνας ὑψιλόφου (O. 13.111)
