παραφροσύνη: Difference between revisions
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
mNo edit summary |
(31) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ης (ἡ) :<br /><b>1</b> déraison, démence, folie;<br /><b>2</b> délire.<br />'''Étymologie:''' [[παράφρων]]. | |btext=ης (ἡ) :<br /><b>1</b> déraison, démence, folie;<br /><b>2</b> délire.<br />'''Étymologie:''' [[παράφρων]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=η, ΝΜΑ [[παράφρων]], -<i>ονος</i>]<br />η [[κατάσταση]] του παράφρονα, η [[απώλεια]] του λογικού, [[τρέλα]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[ασύνετος]] [[λόγος]] ή ασύνετη [[πράξη]]<br /><b>αρχ.</b><br />φρενικό [[παραλήρημα]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:04, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ,
A wandering of mind, derangement, Pl.Sph.228d, Aps.p.333 H. 2 delirium, Hp.Aph.2.2,6.53 (pl.), Prog.10.
German (Pape)
[Seite 507] ἡ, der Zustand der vom geraden Wege, von der Wahrheit sich verirrenden Seele, Verrücktheit, Wahnsinn; Plat. Soph. 228 d; Hippocr.; Plut. Rom. 21 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
παραφροσύνη: ἡ, (παράφρων) ἡ κατάστασις τοῦ παράφρονος, παραπλάνησις φρενῶν, «τρέλλα», Ἱππ. Ἀφ. 1244, Πλάτ. Σοφιστ. 228D· μανία, παραφροσύναι αἱ μὲν μετὰ γέλωτος γινόμεναι ἀσφαλέστεραι, αἱ δὲ μετὰ σπουδῆς ἐπισφαλέστεραι Ἱππ. Ἀφ. 1258.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 déraison, démence, folie;
2 délire.
Étymologie: παράφρων.
Greek Monolingual
η, ΝΜΑ παράφρων, -ονος]
η κατάσταση του παράφρονα, η απώλεια του λογικού, τρέλα
νεοελλ.
ασύνετος λόγος ή ασύνετη πράξη
αρχ.
φρενικό παραλήρημα.