ἀμφισβητητικός: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(big3_3) |
(3) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[discutidor]] οἱ περὶ λόγων ἀ. Pl.<i>Plt</i>.306a, cf. <i>Sph</i>.232d.<br /><b class="num">2</b> subst. ἡ ἀ. [[arte de la discusión]] Pl.<i>Sph</i>.226a, τὸ ἀ. controversia</i> Pl.<i>Sph</i>.225b. | |dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[discutidor]] οἱ περὶ λόγων ἀ. Pl.<i>Plt</i>.306a, cf. <i>Sph</i>.232d.<br /><b class="num">2</b> subst. ἡ ἀ. [[arte de la discusión]] Pl.<i>Sph</i>.226a, τὸ ἀ. controversia</i> Pl.<i>Sph</i>.225b. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (Α [[ἀμφισβητητικός]], -όν) [[ἀμφισβήτητος]]<br /><b>1.</b> ο [[ικανός]] να αμφισβητεί, ασκημένος στον αντίλογο<br /><b>2.</b> αυτός που του αρέσει να αμφισβητεί, [[εριστικός]], [[φιλόνικος]]<br /><b>3.</b> (το θηλυκό ως ουσιαστικό) <i>η αμφισβητητική</i><br />η [[τέχνη]] της αμφισβήτησης<br /><b>4.</b> (το ουδέτερο ως ουσιαστικό) <i>το αμφισβητητικόν</i><br />η επιχειρηματολογία. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:52, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A fond of disputing, disputatious, contentious, οἱ περὶ λόγους ἀ. Pl.Plt. 306a:—ἡ -κή (sc. τέχνη) art of disputing, Sph.226a; τὸ -κόν argumentation, ib.225b.
German (Pape)
[Seite 144] streitsüchtig, Plat. Polit. 306 a; ἡ -κή, die Kunst zu streiten, zu disputiren, Soph. 226 a.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφισβητητικός: -ή, -όν, ἐριστικός, φιλόνεικος, περί τι Πλάτ. Πολιτ. 306Α: - ἡ -κὴ (ἐνν. τέχνη) ἡ τέχνη τοῦ ἀμφισβητεῖν, ὁ αὐτ. Σοφ. 226Α· τὸ -κόν, τὸ ἀμφισβήτημα, αὐτόθι 225Α.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à la controverse.
Étymologie: ἀμφισβητέω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 discutidor οἱ περὶ λόγων ἀ. Pl.Plt.306a, cf. Sph.232d.
2 subst. ἡ ἀ. arte de la discusión Pl.Sph.226a, τὸ ἀ. controversia Pl.Sph.225b.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α ἀμφισβητητικός, -όν) ἀμφισβήτητος
1. ο ικανός να αμφισβητεί, ασκημένος στον αντίλογο
2. αυτός που του αρέσει να αμφισβητεί, εριστικός, φιλόνικος
3. (το θηλυκό ως ουσιαστικό) η αμφισβητητική
η τέχνη της αμφισβήτησης
4. (το ουδέτερο ως ουσιαστικό) το αμφισβητητικόν
η επιχειρηματολογία.
