ἀμόθεν

German (Pape)

[Seite 126] att. ἁμόθεν, irgend woher, Hom. einmal, Od. 1, 10 τῶν ἁμόθεν γε, θεὰ θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν, = ἀπό τινος μέρους τούτων, von irgend einem Puncte dieser Begebenheiten anfangend, Scholl. u. Apoll. lex. Hom. 28, 16 Etymol. m. 95, 22 Hesych. s. v.; – ἁμόθεν γέ ποθεν Plat. Legg. VII, 798 b, von woher es auch sei, wie Gorg. 492 d (Schol. ὅπως δήποτε); vgl. Opp. C. 401.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμόθεν: Ἰων. ἀμόθεν, ἐπίρρ.: (ἁμός). Ἀπό τινος μέρους ἢ τόπου, τῶν ἀμόθεν γε, θεά, ... εἰπὲ καὶ ἠμῆν, = περὶ ὧν ἐξ οἱουδήποτε σημείου... εἰπὲ καὶ εἰς ἡμᾶς, Ὀδ. Α. 10· ἁμόθεν γέ ποθεν, ἔκ τινος οἱουδήποτε μέρους, Πλάτ. Γοργ. 492D, Νόμ. 798Β· ἀμόθεν μόνον, Ὀππ. Κ. 1. 401: πρβλ. ἁμῆ, ἀμοῖ, οὐδαμόθεν καὶ ἴδε Ruhnk Τίμ. ἐν λ. Ὁ Ἡσύχ. ἑρμηνεύει: «ἁμόθεν, ἀπό τινος μέρους, ὁπόθεν θέλεις… δηλοῖ δὲ καὶ τὸ μηδαμῶς, κατὰ μηδένα τρόπον».

French (Bailly abrégé)

adv.
de quelque côté.
Étymologie: ἀμός, -θεν.

Greek Monolingual

ἁμόθεν επίρρ. (Α) [ἁμὸς ΙΙ]
1. από οποιοδήποτε μέρος, σημείο
2. φρ. «ἁμόθεν γέ ποθεν», οπωσδήποτε.