ἑπτέτης: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_2) |
(14) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui dure sept ans.<br />'''Étymologie:''' [[ἑπτά]], [[ἔτος]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui dure sept ans.<br />'''Étymologie:''' [[ἑπτά]], [[ἔτος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἑπτέτης]], ὁ, θηλ. [[ἑπτέτις]] (Α)<br />ο [[επταετής]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:12, 29 September 2017
English (LSJ)
A = ἑπταετής, seven years old, Chionid.3, Ar.Ra.422 : nom. pl. ἑπτέτεις Pl.Alc.1.121e:—fem. ἑπτ-έτις, ιδος, Ar.Th.480, Luc. Tox.61.
German (Pape)
[Seite 1013] = ἑπταέτης, Ar. Ran. 418; Plat. Alc. I,121 e u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἑπτέτης: ἑπταετής, ἑπτὰ ἐτῶν ἡλικίαν ἔχων, Χιωνίδης ἐν «Ἥρωσιν» 3, Ἀριστοφ. ἐν Βατρ. 418· ὀνομ. πληθ. ἑπτέτεις ἐν Πλάτ. Ἀλκ. 1. 121Ε· θηλ. ἑπτέτις. ιδος, ἐν Ἀριστοφ. Θεσμ. 480, ἐν Λουκ. Τοξ. 61.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui dure sept ans.
Étymologie: ἑπτά, ἔτος.
