μιαρόγλωσσος: Difference between revisions
From LSJ
Κόλαζε τὸν πονηρόν, ἄνπερ δυνατὸς ᾖς → Malum castiga, maxime si sis potens → Den Schurken strafe, wenn du dazu fähig bist
(Bailly1_3) |
(25) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />au langage impur <i>ou</i> criminel.<br />'''Étymologie:''' [[μιαρός]], [[γλῶσσα]]. | |btext=ος, ον :<br />au langage impur <i>ou</i> criminel.<br />'''Étymologie:''' [[μιαρός]], [[γλῶσσα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μιαρόγλωσσος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει μιαρή [[γλώσσα]], [[αισχρολόγος]], βρομόγλωσσος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μιαρός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>γλωσσος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[γλώσσα]]), <b>[[πρβλ]].</b> [[κακό]]-<i>γλωσσος</i>]. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:38, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A foul-mouthed, AP7.377 (Eryc.).
German (Pape)
[Seite 182] mit schmutziger Zunge, schmähsüchtig, Eryc. 11 (VII, 377).
Greek (Liddell-Scott)
μιᾰρόγλωσσος: -όν, ὁ ἔχων μιαρὰν γλῶσσαν, αἰσχρολόγος, «βρωμόγλωσσος», Ἀνθ. Π. 7. 377.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au langage impur ou criminel.
Étymologie: μιαρός, γλῶσσα.
Greek Monolingual
μιαρόγλωσσος, -ον (Α)
αυτός που έχει μιαρή γλώσσα, αισχρολόγος, βρομόγλωσσος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μιαρός + -γλωσσος (< γλώσσα), πρβλ. κακό-γλωσσος].