νήκουστος: Difference between revisions
From LSJ
τὸ ἐγδοχῖον τοῦ ὕδατος καὶ τὰ ἐν τῆι πόλει ὑδραγώγια → the water reservoir and the conduits in the city (or on the acropolis)
(Bailly1_3) |
(27) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />inouï, inconnu.<br />'''Étymologie:''' νη-, [[ἀκούω]]. | |btext=ος, ον :<br />inouï, inconnu.<br />'''Étymologie:''' νη-, [[ἀκούω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[νήκουστος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που δεν ακούει, [[κουφός]]<br /><b>2.</b> [[άγνωστος]], [[ανήκουστος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> στερ. [[πρόθημα]] <i>νη</i>- <span style="color: red;">+</span> [[ακουστός]] (<span style="color: red;"><</span> [[ἀκούω]]), <b>πρβλ.</b> <i>αν</i>-<i>ήκουστος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:02, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (νη-, ἀκουστός)
A deaf, not hearing, Emp.137.3. II unheard, unknown, Arat.173.
German (Pape)
[Seite 252] (νηἀκουστός), ungehört, unbekannt, Arat. 173.
Greek (Liddell-Scott)
νήκουστος: -ον, (νη-, ἀκουστὸς) ἀνήκουστος, μὴ ἀκουσθείς, ἄγνωστος, Ἄρατος 173.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inouï, inconnu.
Étymologie: νη-, ἀκούω.
Greek Monolingual
νήκουστος, -ον (Α)
1. αυτός που δεν ακούει, κουφός
2. άγνωστος, ανήκουστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στερ. πρόθημα νη- + ακουστός (< ἀκούω), πρβλ. αν-ήκουστος].
