ζῳογονέω: Difference between revisions
Γέλως ἄκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος → Grave est malum homini risus haud in tempus → Zur falschen Zeit gelacht, hat Tränen schon gebracht
(Bailly1_2) |
(4) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />engendrer des vers <i>ou</i> animalcules ; <i>Pass.</i> se remplir de vers.<br />'''Étymologie:''' [[ζῳογόνος]]. | |btext=-ῶ :<br />engendrer des vers <i>ou</i> animalcules ; <i>Pass.</i> se remplir de vers.<br />'''Étymologie:''' [[ζῳογόνος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ζῳογονέω:''' ([[ζωός]]), μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[παράγω]] ζωντανά, [[γεννώ]] ζώα, σε Λουκ.<br /><b class="num">II.</b> [[διατηρώ]] κάποιον στη [[ζωή]], τον [[κρατώ]] ζωντανό, σε Καινή Διαθήκη | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:08, 30 December 2018
German (Pape)
[Seite 1143] Thiere, lebendige Wesen hervorbringen, Theophr.; zeugen, πᾶν ἔμψυχον Luc. am. 19; παρθένον D. D. 8; bei S. Emp. adv. gramm. 264 steht ἐζωγονῆσθαι; beleben, Ath. VII, 298 c. Am Leben erhalten, LXX. u. N. T.
Greek (Liddell-Scott)
ζῳογονέω: παράγω, γεννῶ ζῴα, Θεόφρ. Ι. Φ. 8. 11, 2· ἐπὶ σηπομένων ὑλῶν παραγουσῶν σκώληκας· καὶ ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, ὁ αὐτ. Αἰτ. Φ. 3. 24, 3. ΙΙ. ζωογονέω, παράγω, γεννῶ ζῶντα πλάσματα, ἡ φύσις ζωογονεῖ Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 3. 22, 3, Λουκ. Ἔρωσ. 19· ζωογ. παρθένον, ἐπὶ τοῦ Διὸς τεκόντος τὴν Παλλάδα ζῶσαν ἐκ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, ὁ αὐτ. Θεῶν Διαλ. 8, Διόδ. 1. 23. - Παθ., λαμβάνω ζωήν, γεννῶμαι ζῶν, Ἀριστ. Θαυμασ. 23. 2) παρέχω ζωήν, χαρίζω εἴ τι ζωήν, τι Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 4. 15, 2. - Παθ., Ἀριστ. Ἀποσπ. 294, Ἰσίδ. παρ’ Ἀθην. 93D. 3) διατηρῶ ζῶντα, ἐν τῇ ζωῇ, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιζ΄, 33. - Παθ., Πράξ. Ἀποστ. ζ΄, 19. 4) = ζωγρέω, Ἑβδ. (Α΄ Βασιλ. κζ΄, 11).
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
engendrer des vers ou animalcules ; Pass. se remplir de vers.
Étymologie: ζῳογόνος.
Greek Monotonic
ζῳογονέω: (ζωός), μέλ. -ήσω,
I. παράγω ζωντανά, γεννώ ζώα, σε Λουκ.
II. διατηρώ κάποιον στη ζωή, τον κρατώ ζωντανό, σε Καινή Διαθήκη
