ἀπεριλάλητος: Difference between revisions
Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück
(5) |
(3) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀπεριλάλητος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν έχει τον όμοιο του στην [[πολυλογία]]. | |mltxt=[[ἀπεριλάλητος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν έχει τον όμοιο του στην [[πολυλογία]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀπεριλάλητος:''' -ον ([[περιλαλέω]]), αυτός που δεν υπερβάλλει στο λόγο του με φλυαρίες, αυτός που είναι [[μετρημένος]] στα [[λόγια]] του, σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:25, 30 December 2018
English (LSJ)
[λᾰ], ον,
A not to be out-talked or without skill in circumlocution, Ar.Ra.839:—cf. Hsch. ἀπεριλάλητον (ἀπεριάλλητον cod.): ἀνεξαπάτητον, ἀφελῆ.
German (Pape)
[Seite 288] nicht zu überschwatzen, an Schwatzhaftigkeit nicht zu besiegen, sagt Eur. von Aesch. bei Ar. Ran. 838.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπεριλάλητος: -ον, ὁ ὑπ’ οὐδενὸς ὑπερβαλλόμενος ἐν τῇ πολυλογίᾳ, αὐθαδόστομον, ἔχοντ’ ἀχάλινον, ἀκρατές, ἀπύλωτον στόμα, ἀπεριλάλητον, κτλ.· οὕτως ὀνομάζει ὁ Εὐριπ. τὸν Αἰσχύλ. ἐν Ἀριστοφ. Βατρ. 839· πρβλ. Ἡσύχ.: ἀπεριλάλητον (οὕτως ὁ Kuster ἀντὶ ἀπεριάλλητος), «ἀνεξαπάτητον, ἀφελῆ». ― Ἐπίρρ. -τως Εὐστ. Πονημάτ. 191. 79.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
loquace, bavard.
Étymologie: ἀ, περιλαλέω.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾰ-]
1 ref. a Esquilo poco hábil en circunloquios Ar.Ra.839.
2 ἀ. ἀνεξαπάτητον, ἀφελῆ Hsch.
Greek Monolingual
ἀπεριλάλητος, -ον (Α)
αυτός που δεν έχει τον όμοιο του στην πολυλογία.
Greek Monotonic
ἀπεριλάλητος: -ον (περιλαλέω), αυτός που δεν υπερβάλλει στο λόγο του με φλυαρίες, αυτός που είναι μετρημένος στα λόγια του, σε Αριστοφ.
