κάθυδρος: Difference between revisions
τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας· μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται. (2Thess 2:7) → For the mystery of lawlessness is already at work — just at work until the one who is now constraining it is taken out.
(18) |
(5) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κάθυδρος]], -ον (Α)<br />[[γεμάτος]] [[νερό]] («[[κάθυδρος]] [[κρατήρ]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>υδρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὕδωρ]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>άν</i>-<i>υδρος</i>, <i>έν</i>-<i>υδρος</i>]. | |mltxt=[[κάθυδρος]], -ον (Α)<br />[[γεμάτος]] [[νερό]] («[[κάθυδρος]] [[κρατήρ]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>υδρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὕδωρ]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>άν</i>-<i>υδρος</i>, <i>έν</i>-<i>υδρος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κάθυδρος:''' [ῠ], -ον ([[ὕδωρ]]), αυτός που είναι [[γεμάτος]] [[νερό]], [[κάθυδρος]] [[κρατήρ]], ποιητ. αντί του ίδιου του νερού, σε Σοφ. | |||
}} | }} |
Revision as of 23:32, 30 December 2018
English (LSJ)
[ῠ], ον,
A very watery, full of water, κ. κρατήρ S.OC158 (lyr.); Χωρίον v.l. in Plb.5.24.4.
German (Pape)
[Seite 1289] wasserreich, bewässert; χωρίον Pol. 5, 24, 4; Soph. vrbdt O. C. 160 κάθυδρος οὗ κρατὴρ μειλιχίων ποτῶν ῥεύματι συντρέχει, vom Wasser des Quells.
Greek (Liddell-Scott)
κάθυδρος: ῠ, ον, πλήρης ὕδατος, κάθυδρος κρατήρ Σοφ. Ο. Κ. 158 (πρβλ. κατωτ. 472)· χωρίον ἐπίπεδον… γεῶδες καὶ κάθυδρον Πολύβ. 5. 24, 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
rempli d’eau, abondant en eau.
Étymologie: κατά, ὕδωρ.
Greek Monolingual
κάθυδρος, -ον (Α)
γεμάτος νερό («κάθυδρος κρατήρ», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + -υδρος (< ὕδωρ), πρβλ. άν-υδρος, έν-υδρος].
Greek Monotonic
κάθυδρος: [ῠ], -ον (ὕδωρ), αυτός που είναι γεμάτος νερό, κάθυδρος κρατήρ, ποιητ. αντί του ίδιου του νερού, σε Σοφ.